Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/437


Exodus 419

19. Per quai sguonda la mia vusch: Eau t’völg cuslgiar, & Deis vain ad esser cun tai: Seasch tù per quist pövel avaūt Deis & porta las fatschendas (greivas) avaunt Dieu:

20. Et ils informa, da las ordinatiuns è ledschas: E fals à savair la via, sùn la quala chi dessan chiaminar, & las ouvras chi dessen far.

21. Mo tú tscherna our da tuot quist pövel, huomens stavels, chi teman Dieu, d’vardat, è chi hajen in ödi la avaritia. E tschaintalgs sura dalg pövel: Redschaduors sura da milli, sura da tschient, sura da tschinquaunta, è sura da dêsch.

[p. 110] 22. E quels dessen jùdichiar ilg pövel da tuot temp, pero den els, tuottas chiaussas grondas purtar avaunt tai: mo tuottas fatschendas pitschnas desni jùdichiar els. Et usche t’sur leifgia da la greiveza, chia tú hasch à dös, & eaus la purtaraū cū tai.

23. Scha tù vainst à far quist, è chia Dieu vain à ty la comondar, schi vainst à pudair comportar: Et uschea tuot quist pövel, vain à ngir cun pasch, aint in seis lö.

24. Et Moises obedi a la vusch da seis sœr, & fadschet tuotta quai ch’el haveiva tngù dit.

25. Perche el tscharnet our da tuot Israel, huomens da valur, & ils tschantet Redschaduors sura dalg pövel; Redschaduors sura da milli, sura da tschient, sura da tschinquaunta, è sura da desch.

26. Ils quals júdichiavan ilg pövel, da tuot temp: quai chi eiran fats greivs, purtaven els avaunt Moises: mo tuots fats leifs júdichiaven els.

[p. 111] 27. Lura laschet Moises (ir) seis sœr, ilg qual tret in seis pagiais.

CAP. XIX.

1. In quist chiapittel, infina la fin dalg cudesch, vain descrit, quai chi ais d’vantad, cun ilg pövel da Deis, pro ilg munt Sinaij. 4. Dieu declera à Moises ch’el völgia renovar sia Lia cun ilg pöwel & salvond els sias ordinatiuns, schi völgia el continuar via d’eaus cun sia amur. 8. Ilg pövel accepta la conditiun. 10. Moises cumonda chi s’dessen præparderscher à dudir la Ledscha. 12. Scumonda alg pövel chi nun s’aprosman pro ilg munt. 16. Sün ilg qual siond Moises clamâ, schi s’manifesta Dieu cun tremenda Majestad.

1. IN ilg prùm di dalg terz mais, chia ils filgs d’Israel fuon id sour d’Egipta, in quel pröpi di rivetten els in ilg dasiert da Sinay.

2. Perche siond eaus trats our da Rafidim, schi vennen els in ilg dasiert da Sinai, è maten lur leger in ilg dasiert: A qua maten els lur leger, dret ilg munt via.

3. Mo Moises giet sú pro Deis. Et ilg Senger clamet pro el, dalg munt, è diss: Uschea [p. 112] desses dir à la chiasa da Jacob, è far à savair als filgs da d’Israel.

27*