Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/419


Exodus 401

2. Et per chia tù raschunas, avaunt las uralgias da teis filgs, quai ch’eu veng ad havair fat in Egipta: & ils singials ch’eu veng à far taunter eus: E chia vuo usche a cunguoschat, chia eau sea ilg Senger.

3. Uschea dimena veñen Moises & Aron pro Faro, & ilg dissen; uschea disch il Senger il Deis dals Hebreers, infina cura nun t’vousch humiliar avaunt la mia fa tscha? Lascha ir meis pövel acio ch’els am servan.

4. Perche scha tù nun ilg voust laschar ir, schi völg eau damaun far ngir salips in teis pajais.

5. Et els vengē à cuvernar la fatscha da la terra, ĩ tal guisa ch’la terra nū vaĩ à s’pu dair vaira: & vengē à malgiar ilg reist chi [p. 59] ais rumas chi es survãza da la tampeista: E vengen à malgiar eir la boscia, è quai chi s’crescha da la cuttüra.

6. E vengen ad implir tias chiasas, è las chiasas da tuot teis famalgs, è tuot las chiasas dals Egipters: Ilg qual nun haun vis teis Babs ne ils babs da teis babs, chi sun stats sura da la terra, infina in quist di Lura s’volvet (Moises) davent é giet oura da Faro.

7. Lura haū ils famalgs da Faro dit ad el, infina cura ans sarâ quist p ün latsch? Lascha ir quist pövel, acioe chi servan alg Senger lur Deis: Nun racunguoschas amuo, chia Egipta sea ruvinada?

8. Cuntuot schi sun Moises è Aron dar cheu turnantads pro Faro: quel dis ad els: Idt, è servi alg Senger vos Deis; mo chi sun quels chi dessan trar davent?

9. Mo Moises dis: Nuo stain trar davent, cun nos uffants, é cun nos velgs, cū nos filgs è cun nossas filgias: cun nos mual [p. 60] manū, è cū nos mual gros, lainuo trar davent, perche nuo havain üna feista da ilg Senger.

10. Lura algs dis (Faro): Uschea sea il Senger cun vuo, sco eau veng à s’laschar ir cun ils vos uffants: Guardâ chia il mal s’ais avaunt ils öls.

11. Brick (sarâ) uschea: Idt huossa vuo huomans, è servi alg Senger siond chia vuo tscharchia quai. E Faro ils chiatschet davent da sia fatscha.

12. Qua dis il Senger á Moises: Stenda oura teis maū sura dalg pajais d’Egipta, per ils salips, chi vengen sur da la terra d’Egipta, è malgian tuot l’herba da la terra: tuotta quai chia la tampeista ha lascha vanzar.

13. Mo standond Moises oura seis bastun, sura la terra d’Egipta, schi fet ngir il Senger ünn’aura da damaun vart, sün il pajais, tuotta quel di, è tuota quella not: E ngond la matiña, schi havet l’aura orientala, [p. 61] mana naun ils salips.

Rätoromanische Chrestomathie VI. 2. 26