Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/36

18 Steffan Gabriel

destrüt l’humauna natüra da Christi. Mo chie buonder, mieu filg, scha eir el ho patieu qualchiosa de humaun? Chi so, scha tü nun sest, chia solamaing ils Profets et Apostels, traunter la glieut, nun haun pudieu faller (in la dottrina, perchie in la vita haune fallo eir els). Mo nun sd[r]üyan eir ils papists l’humauna nattüra da Christi, intaunt chia els amuossan, chia quella saia in bgiers lou(e)s? Chier filg, guarda, scha tü nun est orf! In Luthero vezast quaist eruor(s), in ils papists nun il vezast. Tü vulessast fügir cun que pledt „Natürelmaing“. Mo que ho dit Lutherus, chia el’humauna natüra da Christo saia dich in ün löe natürelmaing, mo dapertuot supernatüralmaing, suvainter sia Maiastet. Da Calvino disch tü, chia el hegia amus[s]o, chia dieu saia authur dal mel, u dal pchio, chia el vöglia il mel efficazamaing [f. 4a] (l operand), fatscha il mäl, commanda ils greifs pchios etc. et dimena saia deng da pü grand suplicis co Servetus. Ach, mieu chier Filg, nun sdratscher uschia ils moarts! Quaistas sun 15 düras calumnias dals inimis da Calvini, las quelas tü hest arfschia dals Jesuviters. Quaistas chios(s)as nun ho Calvinus me dit, ne sc(h)ritt. Legia ils lous, â ti cuntschain[t]s in sias Instit[u]t[i]uns. Eau sun zuond sto ofais da üna uschea expres[s]a inyüria, chia tü fest ad ün taunt grand hom. Calvinus amuossa, chia Dieu, tres sia Divina providenttia, nun regge sulamaing las chiosas bunas, ma eir las melas. El dispütta contra quels chi dian, chia las chiosas melas dvaintan da sula nüda (el disch nüda, launguida u laschantiva), permissiun, taunt co scha el, stand a fer sentinella, stes â spatter ils events, chi staun alla sort, amus[s]and, chia Dieu in tuotas chiosas, taunt bunas co melas, hegia il guvern. Mo chia Dieu nun saia authur del pchio, amuossa el avertamaing in [f. 4b] ilg prüm cudasch da sias Institutiuns Cap. 14 sect. 16 etc. Cap. 18 sect. 4. In il 2 cudasch Cap. 4 sect. 2. Tü dist, chia Lutherus et Calvinus hegian amus[s]o, chia l hom vegna jüstifichio tres la sulla fe, chia las operas nun sulamaing nun nüzagian (i)ünguotta, mo eir nouschan. Que dal prüm ais il vaira. L’otere ais üna marscha (e)colomnia dals Jesuiters. Quels dottuors haun amus[s]o, chia üngiüna chiarn pos[s]a gnir jüstifichieda tres sias ægnas ovras, perchie chia üngiün non po in quaista vitta fer quella obedientia, chia la lescha retscherchia. Els haun amussô, chia quê merit da Jesu Christ[i] vegna aplichio tres la sulla fe; els haun amus[s]ò, chia ils pchios vegnen perdunos tres il sulet merit da Christi, et uschea haun els amus[s]o, chia l hom vegna iüstifichio avaunt Dieu tres la sula viva fe in Jesum Christum, que ais: vegna absolvieu dals pchios et tgnia per jüst per il sulet merit da Christi, il quel [f. 5a] nus abranclain tres la sula viva fe, chi operescha tres la Chiaritet, et aplichia[i]ans a nus taunt cun que sulet maun, suvainter chi disch Paulus: Nus concludains, chia