Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/24

6 Historia dala Regina Johana Graia

ad incler, chi’ el füs nossa sustentatiun, schi nossa spaisa [et] bafranda alla vitta æterna. Mo di m ün po tü: „Innua eira Christus, cura el tschantschaiva quaists pleds: „Piglio, mangio: quaist ais mieu chiüerp“. Nun sezaiva el à maisa cun seis apoastels? Perchie (el) pür lg di dsieva ais el aruot et amatzo sün lg lain da la crusch. Lhur chie ho [e]l(e) piglio sü da la maisa otar co paun et ving, et que chi’ el ho piglio, ho el eir aruot, et que chi’ el ho ruot, ho el eir do ad els. Et que chi’ el ho do ad els, haun els arfschieu et haun mangio, et inguotta taunt main sezaiva (el) Chri[s]tus a maisa cun els, cun sieu vair et natürel chiüerp visibelmaing; [f. 24a] telmaing chie lg visibel, substantiel, vair et natüral chiüerp da Christi dals apoastels chiarnælmaing nun ais mangio, [ne] vain eir mangio hoaz in di da nus, dimpersè spirituælmaing cun la buockia da l’(h)oarma, que ais cun la cretta. „Co l’admonit lg avæt, chi’ ella des in que fat, plü bod crair a la baselgia Rumauna co a sia nouva doctrina. Dis JOANN[A]: „Mia chretta nun ais affundeda sün la glieud, dimpersè sun lg vair vivaint et nun fallibel pled da Dieu. Chraiast tü, chie eau apusaivelmaing possa et des chrair alla baselgia Rumauna, la quela m ho dschurfneda, privæda da l’üna buna part dalla senchia tschaina, in aque chi’ ella spoarscha lg bachier solum als sacerdots, et lg cumöen pöevel dschoarfna ella da quel lg serra oura. Per aque schi nun po la baselgia Rumauna esser la vaira christiauna baselgia, ne[i]r la drett[a] spusa da Christi, dimpersè bgier plü üna baselgia dals infidels et üna spusa dalg meldischaivel d[i]a(i)vel, la quela l’üna part dalla tschaina a la glieud invoula et els dschorfna da quella, et l’otra part cun sias letschas et [. . . ] contaminescha. Per aque vain Dieu sias pleias ad adampchier ad(a) aquella et [e]l(a) vain a la schdrür et chiasser our dalg vainter dalg vivaunt et la chiasser our dalg cudesch dalla vitta.“Veziand lg avæd, chi’ el nun drizaiva oura ne guadagnaiva ünguotta cun ella, schi piglio el cumio dad ella, dschand traunter oter, chi’ el haves üna granda dulur et cumpaschiun in sia [f. 24b] [amur] „Parmur, dis el, chia nus nun gning a ns vair plü lg ün l otar.“Respondet JOHANNA dschant: „Elg ais bain vaira, scha vus nun s amilgdrais et vulvais tiers dieu, schi nun gnis brichia a m vair plü in tschel. Perchie vus esches assurvo cun milli opiniuns et grands erruors. Mo eau rouv Dieu, chi’ el s vöeglia cumpartir sieu s. Spüert. Inguelmaing sco ell s do bels duns dalla eloquentia et da savair bein tchantscher, uschea s vöelg’eir igliümner voas cour, chia vus possas incler indret sia vardæt.“Et cun que schi s partitane lg ün dalg otar.