 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| La Sabgienscha da Iesu filg da Sirach | 133 |
vain el à t’sternær per terra. Nun hauair cussalg cun l’g narr, perche el nun vain à pudair tegner que chi l’g ais ditt. Nun fær ünguotta d’secrett cun ün fulastêr, perche tü nun sæst que ch’el t’parturescha. Nun scuuernir tieu cussalg ad imminch’ün, par ch’el nun t’sapchia l’g mæl gro, & t’dia mæl.
ANNOTATIVNS.
Nun purtær laina in sieu fœ) Nun iuidær sü cun lagnær pür plü sia ira chi ais sco l’g fœ.
Chia teis velgs nun vegnen schdegnôs) L’s nars cura ün dispitta cun els tiran sü l’s velgs als oters.
L’s crauns dalg nosch) L’ira dalg nosch.
Nun imprastær ünguotta ad ün plü pusaunt co tü) Cumœnamaing l’s pusaūts arēden mæl, sco quels chi s’faun tmair, cumbain chia saier eir da quels chi saluan lur plæd.
CAP. IX.
Üna dutrina co ch’ün s’oeß dapurtær cun las dunauns. L’s amichs velgs nun deß ün dær sü: & otrac bellas duttrinas.
NVn gnir dschiglus d’üna muglair tü ammast e nun l’g amussær üna mæla [p. 29] art incunter te. Nun surdær tieu cour à la duonna, in mœd ch’ella metta suot tia pusaunza, e tü surugnast schdêsch. Nun t’iscuntrær in üna duonna pitauna, chi tü forza nun croudast in seis latschs. Nun hauir affdaunza cun üna sunarunza, e nun l’atadlær, atscho chia tü forza nun vegnast appiglio cun sias arts. Nun guardær dsieua üna giuuintschella, chia tü nun piglast dan da sieu precius iffitamaint. Nun hauair tieu cour in las pitaunas, chia tü nun ruinast te e tia aroba. In las giassas da la citæd nun guardær via e no, e nun ir intuorn in seis louffs secrets. Volua teis œlgs our d’üna bella duonna e nun guardær la bellezza d’ün’otra. Perche bgiers træs la bellezza da las dunaūs sun surmnos, & l’amur da quella arda sco ün fœ. Nun schantær zuond brick tiers üna duonna maridæda, e nun giaschair in seis bratschs, e nun fær üertel cun ella, chia tieu cour forza nun s’plaia tiers ella, e cun tieu agiauüschamaint tü tōmast in ruina. Nun abandunær l’g amich velg, perche l’g nouff nun vain ad esser à sieu parlangun. L’g amich nouff ais sco l’g vin nouff, l’g quæl tü vainst à baiuer cun dalett, pür cura el ais gnieu veider. E nun aggiauüschær la glüergia ù las arichezzas [p. 30] dalg nosch, perche tü nun sæst quela vegna ad esser la sia finn. Que chi plæscha ad aquels chi nun temman Dieu nun ludær tü, ma t’algorda ch’els infinna ln l’g infiern nun vegnen à fær qualchiosa d’giüst. Sto da lœnsch d’ün hom chi ho pusaunza da la mort, e nun vainst ad esser inguschagio per la tēma da la mort, mu scha tü væst
