 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 132 | Lüci Papa |
ægna, piglæda in la guerra cumpræda cun danærs, ù naschida in chæsa. Leu. 25. Gen. 17.
Tia fatscha allagrusa) Cun las arir sü d’suot & las dær artezza chia fallan.
Appredscha l’g Sacerdot) Qui tratt’el dals Sacrificis dalg vêlg Testamaint, l’s quæls træs la mort da Christ e sieu Sacrifici, in l’g quæl nus hauain la vaira remischiun da nos pchiôs sun aluos via, siand els dick fiüras sün Christum. Heb. 5.
N’s vain pero cun quaist cummando nus hunuran l’s seruiaints da la baselgia da Iesu Christi, & l’s dettan lur viuer. 1 Cor: 9. 1 Tim: 5.
E nun s’deß eir (la liberalitæd) vstær dals morts.) Cun l’s sepulir hundraiuelmaing, brichia cun otres superstitiuns, siand chia sun in pôs. Guarda quaist cudesch in l’s 38. Cap.
CAP. VIII.
El amuossa da s’parcürær dals langs, da nun schbüttær ne schmaladir üngün. Da s’parchürær da süartæds, dalg poick partieu, dals irus & dals narrs.
NVn cumbatter cū ün hom pussaunt, atscho tü nun croudast in seis mauns. Nun t’lagnær cun ün hom arick, & atscho ch’el nun t’vainscha. Perche l’g ôr ho miss à perder bgiers, & ho strauarzo l’s cours dals araigs. Nun t’lagner cun ün hom tschanschædar, e nun purtær laina in sieu fœ. Nun fær mois cun ün ignoraunt, per chia teis velgs nun vegnan schdegnôs. Nun [p. 27] imprœpchær ün hom chi tschassa da sieu pchio, ma t’algorda chia nus pchiain tuotts. Nun schbüttær ün hom in sia vilgdüna, perche traunter nus sun da quels chi vegnen velgs. Nun t’allagrær sur la mort da tieu inimich, ma t’algordat chia nus tuotts hauain da murir. Nun schbüttær l’g plæd dals velgs sabbis, ma æffda in lur sabbis ditts. Perche da els vainst tü ad imprender duttrina, & ün dot giüdici, & à seruir adestramaing als grands & innauaunt. Nun schbüttær las dispütas dals velgs, perche els haun surfgnieu sabgiênscha da lur babs. Per aque dest imprender da els ad esser sabbi, & à raspuōder in l’g têmp saschunaiuel. Nun iuidær l’s crauuns dalg nosch l’g arprendand, atscho tü nun saiast ars da las flammas dalg fœ da seis pchios. Nun t’agritautær incunter ün mældiaunt, atscho ch’el nun tscherchia sco ün spiun da t’rapplær. Nun imprastær ünguotta ad ün hom plü pussaunt co tü, ma scha tü imprastast schi tain sco per per. Nun imprumetter ünguotta sur tias forzas, ma scha tü imprumettast schi saiast pisirus co tü saluast aque. Nun adrachær cun l’g güdisch, perche la sentenzchia vain à gnir fatta sco el voul. Nun fær viædi cun ün memma ardimantus [p. 28] ch’el nun s’agreiua incunter te. Perche el vain à fær que chi l’g sumaglia, e træs sia nardæd vainst tü à prir. Nun cumbatter cun ün irus, ne chiaminær cun el træs l’g desert. Perche el tain l’g homicidi taunt sco ünguotta, e cura tü nun hæst agüd,
