Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/149


La Sabgienscha da Iesu filg da Sirach 131

perche sia beltezza ais plü innauaunt co l’g ôr. Nun trattær mæl ün famalg chi lauura fidelmaing, nell’ün lauuraint à dijs chi ais tuott arandieu à ti. Vn famalg da senn hægiast chær [p. 24] in tieu cour, e nun l’g priuær da la libertæd. Scha tü hæst muaglia schi la chüra, e scha ella t’fò bain schi la tain. Scha tü hæst infaunts schi l’s adeistra, e dumeschia lur culœz da la giuuentüna in sü. Scha tü hest figlias, schi parchüra lur chüœrp, & nū las amusser tia fatscha allagrusa. Marida tia figlia schi fæst üna granda houra, mà fò tü la dettas ad ün hom da senn. Scha tü hæst surfgnieu üna duonna dsieua tieu senn, schi nun l’arfüdær, e nun t’arender ad üna mæluuglida. Cun tuott tieu cour huōdra teis bab, e nun t’aschmanchær da las duluors da tia mãma. T’algorda tü saiast naschieu træs els, e che vulest arender ad els per aque ch’els haun merito via te? Hunura in tieu cour l’g Segner, e tain auaunt œlgs seis sacerdots. Amma tieu creæder cun tuotta tia forza, e nun abandunær seis sæncks ministers. Fò tü temmast l’g Segner, & tü aprezast l’g Sacerdot. E dols lur part sco tü hæst l’g cummãdamaint, l’s prüms frütts, e las purificatiuns, e l’s duns per l’g nattagiamaint dalg pchio, e las spædlas dals armaints dalg Sacrifici, & las vffertas da la sanctificatiun, e las sænchias primitias, alhura sporscha tieu maun alg pouuer, chia teis duns e tieu nattagiamaint saien cumplieus. La liberalitæd [p. 25] ais chæra tiers tuotts l’s viffs, e nun s’dess eir vstær dals morts. Nun manchiantær da cuffurtær aquels chi plaunschen, e vaidgua cun quels chi vaidguen. Nun t’dubitær da visitær l’g amalo, per che da que vainst à surffgnir grazchia. In tuotts teis fatts t’algorda da las plü dauous chioses, & in æternum nun vainst à pchær.

ANNOTATIVNS.

    A tia riestæd) A tieu bun nom & à tia buna conscientia, à la quæla tü pudest dær schkiandel cun qual fôsa sentenzchia per temma da la lieud fatta, e væla plü üna buna conscientia e la rialtæd co tuotts l’s ufficis e las hunors dalg muond.

    Nun pchær incuter la bgierrezza da la citæd &c.) Nun muantær in qual cittæd arimuors, pratchias, e nun t’fær schkæff dalg cumœn pœuel cun quellas.

    L’g hutischem Dieu vain ad arguardær l’abundaunza da mais dans) Que füs seruieu à Dieu per hauair artezza da pchær, e Dieu nun artschaiua nos duns, vratiuns, & almousnas, schi nun sun fattas cun sinceritæd e sia temma. Iere 7.

    Nun saiast cun ün cour schmiß in l’vratiun) Sainza fidaunza via Dieu, la quæla do ardimaint. Eph. 3.

    In tia vratiun nū fær bgiers plæds) S’inclegia sainza hauair l’g cour allo, vschigl

    Nun l’g priuær da la libertæd) Dunalg la libertæd scha el ais tieu schkæff, p amur da sieu bun dapurtamaint, [p. 26] perche in que têmp eira la famagla