Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/145


La Sabgienscha da Iesu filg da Sirach 127

l’g quæl dsieua da la sabgiênscha s’imprenda, insemmel cun oters secrets e scientia, sco sguonda in l’g text.

Fo sur senn sün l’occasiun) Que ais scha t’vain qual occasiun da fær bain, schi folg.

[p. 15] E l’g ais üna verguogna chi tira cun se insemmel l’g pchio) Sirach amuossa chia saia da dues sorts d’verguognas, l’üna mæla, e l’otra buna: La mæla ais cura chia ün per tuorp e verguogna da la lieud lascha stær da fær l’g bain, e que chia Dieu cumanda sco sun bgiers chi s’trupagien da dijr la vardæd, da agüdær qualchün. La bunna verguogna ù tuorp, ais cura chia ün s’trupagia auaunt Dieu & auaunt la lieud, da fær qualchiosa d’mæl chi ais incunter Dieu e l’hunestæd, sco l’g ais mantir, ingiannær, iuulær, amazzær, arumper l’g alaig &c. guarda l’g Cap. 41 & 42.

Nun guardær in fatscha)

Nun purtær raspett.

Nun tmair tieu prossem cura el pechia)

Nun l’g dær drett scha el falla, par temma tü hægiast d’el. Nun cumbatter incunter l’g cuors d’ün flüm) Quella sumaglia ais missa per n’s fær plü bod e chœnschamaing cūfessær nos pchios, sco el ho auiso, perche vulair artegner la conscientia chi n’s aguaglia à cūfessær nos pchios, ais sco vulair affarmær ün flüm chi cuorra cun fürgia. Psal: 32.

L’g fūdamaint da las giüstas houres) Quel fūdamaint ais la fe, da quella vegnē las bunnas houres. Gal. 5. Iac. 2.

Nun dær lœ à la fatscha dalg pussaunt) Nun tmair l’g pussaunt chia tü per aque pechiast incunter Dieu.

CAP. V.

Üngiün nun s’deß fidær sün sia arichezza. üngiün sün sia pusaunza, üngiün nun deß schbüttær la misericorgia e pacientia da Dieu.

NVn t’fider sün tias arichezzas, nun dijr: Per mia vitta sun eau abundauntamaing [p. 16] furnieu, perche aquellas in l’g têmp da la vandetta e dalg assalg nun vegnan à nüzzagiær ünguotta, e per aque nun vbedir à tia vœglia ù à tia pussaunza, cun sgundær l’s aggiauüschamaints da tieu cour. Nun dijr eir: Quaunt pussaunt sun eau? chi m’voul dumaschkær p meis fatts? Perche l’g Segner schuangiædar vain à fær vandetta dalg tüert tü hæst fatt: Nun dijr: Dsieua ch’eau he fatt pchio nū m’ais iscuntro üngünna chiosa gramezchiusa. Perche l’g Segner ais tschert paciaint, ma el nun vain à t’lascher passer sainza chiastiamaint. Nun saiast memma sgür cura chia t’ais parduno, chia tü mantunast plü pchios tiers pchios: e nū dijr: La misericorgia da Dieu ais granda, el vain à pardunær à la bgierrezza da meis pchios. Perche taunt l’ira sco la misericorgia vain ladinamaing da d’el, e sia fürgia vain à s’giaschantær sur l’s noschs. Nun surtrær da t’voluer tiers l’g Segner, nun surtrær da l’g ün di alg oter. Perche l’ira dalg Segner vain ad arumper our dandettamaing, e cura tü paisast da esser sgür dalg tuott, schi vainst ad esser aruino, & in l’g têmp da la vandetta vainst à prir. Nun t’cuffidær sün las mælgiüstas arichezzas, perche e nun