Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/144

126 Lüci Papa

fauur dalg Segner. Quels chi huondran quaista, faun ad achær ad aquel chi ais sænck, & l’g Segner voul bain ad aquels chi l’amman. Chi ais vbedi ad aquella, vain ad esser giüdisch dals pouuels, e chi vo tiers ella vain ad affder sgüramaing. Sch’el s’salua fideil via ella, schi vain el ad esser sieu hartæual, & la sia schlatta medemma vain ad artegner la posseschiun. Perche sün l’g prüm vain ella à chiaminær cun el tortamaing, & vain alg metter temma, & l’g astramantær, e cun sia disciplina l’g dær turmaints, [p. 13] infinna chia la fè da sieu cour s’cugniuoscha, e ch’ella l’g fo appruo cun seis giüdicis, pür alhura s’volua ella tiers el cun l’g drett chiamin, & l’g hauiand allegro, l’g scuuerna ella seis secrets, alhura l’g arichiaintla cun la scientia e cugniuschênscha da la giüstia. Mu scha el crouda giu, schi l’g abandunla, & l’g lascha in la pusaunza da sia aruina. Fo sur senn sün l’occasiun, e t’parchüra dalg mæl, e nun fær chia tia oarma hægia da s’trupagiær. Perche elg ais üna verguogna chi tira cun se insēmel l’g pchio, e l’g ais eir üna verguogna chi parturescha hunur e grazchia. Nun guardær in fatscha ad üngün scha que duainta cun dann da la tia oarma, ne t’urpagier in tia ruina, e nun tmair tieu prossem cura el pechia. Cura tü hæst surffgnieu üna salüdaiula occasiun, schi nun artegner l’g plæd, e nun azuppær tia sabgiênscha cura ella dess esser appalaisa. Perche our dalg plæd s’cugniuoscha la sabgiênscha, & our dals plæds da la leaungia, la duttrina, sumgiauntamaing l’g cussalg, sabgiênscha e duttrina dalg aradschunamaint dalg sabbi, & l’g fūdamaint da las giüstas houres. T’parchüra tü nun cuntardias à la vardæd in üngün mœd, chia tü nū hægiast da t’turpagiær da la tia fallatschusa [p. 14] ignoraunza. Nun t’trupagiær da cunfesser teis pchios, e nun cumbatter incunter l’g cuors d’ün flüm. Nun t’suottametter ad ün hom narr, e nun dær lœ á la fatscha dalg pusaunt. Cumbatta per la vardæd infinna à la mort, e cumbatta per la giüstia per amur da tia oarma, e l’g Segner Dieu vain à cumbatter per te incunter teis inimichs. Nun t’fidær sün tia leaungia, nell’saist alhura daschüttel e paiuer in teis fatts. Nun t’dapurtær in chæsa tia in mœd d’ün liun, e nun saiast grimm sainza senn cun tia braiæda d’chiæsa, e nun schquitscher suott quels chi t’sun subgietts. Nun hauair l’g mann standieu our per prendar, mu ad arender artratt.

ANNOTATIVNS.

Afflitt) Inguschagio, trauaglio.

Vain ella à chiaminær cun el tortamaing) La sabgiênscha per se sueß chiamina saimper per la via dretta, e brichia tortamaing, ma e vain ditt ch' ella chiamina la via torta in raspett dalg giüdici da la chiarn chi nun vules crusch, e craia chia l' s prus nun dessen hauair fadia e tribulatiuns, nun sauiand chia que serua ad els in bain, perche co træs (sco metta l' g text) vain lur fe appruæda,