Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/139


La Sabgienscha da Iesu filg da Sirach 121

[p. 1] L’G CVDESCH ECCLESIASTICVS, V LA SAPGIENSCHA

da Iesu filg da Sirach.

CAP. I.

Scodünna sabgienscha ais da Dieu, perche l’g sullet creæder da tuottes chioses, l’g hutischem, l’g plü pussaunt ais sullet sabbi, cha bain vegna da la temma da Dieu.

TVOTTA sabgienscha vain da Dieu, & ais stæda tiers el saimperme, & ais saimper cun el. Chi voul innumbrær l’g sabblun dalg mær, ù l’s guotts da la plœffgia, ù l’s dijs dalg muond? Chi voul imsürær l’hutezza dalg tschêl, e la lædezza da la terra, ù la chiafuolezza dalg mær? Sumgiauntamaing chi voul tsherchær la sabgienscha da Dieu chi ais la prüma da tuottes chioses? La sabgienscha ais creæda la prüma da tuottes chioses, & la prudainta intelligentia dalg cummanzamaint dalg muond inno. La funtauna da la sabgienscha ais l’g hutischem plæd da Dieu, & l’antrædgia tiers quella sun l’s æterns seis cūmandamaints. [p. 2] A chi ais scuuernieu l’arisch da la sabgienscha? ù chi cugniuoscha sia scurtezza? Chi ho auertamaing & apalaismaing imprains la disciplina da la sagienscha? ù chi ho inclett las sias bgierras vias? E l’g ais ün sul sabbi, l’g hutischē creæder da tuottes chioses, l’g omniputaint, zuōd fick stramantus, l’g Segner chi sezza in sieu sez. Quel l’ho creæda, vaisa, l’ho innumbræda & imsüræda. Aquaista ho el træs sia liberalitæd spans sur tuottes sias houres, e sur tuots alimeris, & l’ho dæda ad aquels chi l’amman. La tēma da Dieu ais la glüergia, & la grandezza, & l’algrezchia, & la curuna da l’allegria. La temma dalg Segner do dalett alg cour, e cungüsta algrezchia e lungia vita. Ad ün chi temma Dieu vain sülg dauous ad ir bain à maun, & aquel medem in l’g di da sia mort vain ad esser bio. L’amur da Dieu ais üna granda sabgienscha, & aquels chi vezzan sia beltezza, l’haiand vaisa e da seis miracquels cūschida, l’amman. L’g principi da la sabgienscha ais la temma da Dieu, e vain creæda in l’g vainter cun l’s fidels insemmel, accumpagnia las dunauns tschernidas, e s’ezza tiers l’s giüsts e fidels. La temma da Dieu ais la santitæd da la scientia, mu santited vain à fær l’g cour [p. 3] saun e giüst, & ad aquel medem vainla à purtær dalett & algrezchia. Ella ho cun fundamaint fatt ün gnieu ætern traunter la lieud, & s’ho fideda da sia schlatta. Arguarder Dieu ais üna abundaunta sabgienscha, la quæla assaduolla la lieud cun seis frütts. Ella impla scodüna lur chesa cū seis deletts, eir l’s murütschs cun sias intrædas, mu ammandues chioses sun duns da Dieu, las quælas seruan in prosperitæd. La temma dalg Segner ais la curunna da la sabgienscha, chi parturescha pôs e salüdaiula