aqui, Per che la chiosa traies memma lœng, mu eau la uœlg armetter [f. kv] à scodün sappiaint lettur da giüdichêr. Alla dauous dian alchiüns, che füs sto bsüng, ch’ün chi füs sto plü illatro co eau haues prais aquaista chiosa par mauns, per che lêfmang pudes eau três mieu poick sauair fêr bgiers, & grand fals in la sanchia scritüra, quæls chi dessan ün grand dan ad aquels chi la ligiessen. Aque schert ma cuntaint eau, che füs stô bsüng ch’ün plu sappiaint co eau haues fat aquaist, & cura alchiün oter haues prais aquaist fat par maūs, schi haues eau gugiend do lœ, & par quaista chiaschun ch’eau arcunschaiua me cun mieu pitschen inclijt mêl bastaunt suot aquaist grêf fasth, da sort ch’eau sun stô plü uuotes bunamãg sthmîs, & haues abanduno aquaista chiosa, schi nu füs stô aquel illatrô & ualurus hum Philippus Gallicius & oters plüs christiauns frars quæls chi saimper m’haun do ardimaint, ch’eau nū sthmetta dalg bū perpüst. [f. 1r] Cūtuot sü fidaūza che scodün christiaun lettur uigna ad arschaiuar aquaista mia lauur in bain, m’hæ eau ün lung tijmp in aquaist afadio, hauiãd aquaista spraũza, schi bain eau qualchiosa (t)[f]allas (quæl chi sainza dübi duainta) in aquaista lauur, che nu uigna à mi in mêl araschuno, & che aqui dsieua uigna da qualchiün imgiuro, sco elg duãtô êr aqui dauaunt. Per che aquel chi ho l’g prüm hagieu ardüt l’g testamaint Latin our dalg Græc ho hagieu fat fals in quantitêd, quæls chi haun düro da dudesthschient ans in sü & alla dauous sun stôs imgiürôs três Erasmum Roterodamū & da d’ôters. Sumgiauntamang êr aquels chi sun stôs sülg prüm mis in Tudaisthck & in Lumbard sun stôs no dauous da d’otêrs imgiurôs. Aque duantarò êr à mi. Per che è nu duainta mæ sülg prüm üngiün zember uschi bain alignô, che dsieua culg tijmp nu uigna ünqualchiosa [f. 1v] müdò ù imgiuro. Eau, chier christiaun lettur, m’hæ êr do tuotta fadia ch’eau metta l’g sainc testamaint clêr in nos plêd & ch’eau nu maistda aint in nos plêd, leaungias êstras, oter sch’eau hæ stuuieu, sco elg es alchiüns plêds, sco, uocatiun, giustificatiun, ù circusiū, & alchiüns oters poicks, quæls ch’eau nun hæ pudieu fêr cun main. Quæls ch’eau hæ imperscho tuots declarô in lur lœ, in tal mœd, che scodün er poick illatro l’s pô chiünsth inclijr. Sch’elg es êr sto qualchiosa oter fadius da d’inclijr schi hæ eau, cū mias annotaciuns sü l’g plü cuort mis oura. Milgs in auaunt hæ eau, er ardüt in Aromaunsth una bella Epistla da Erasmo Roterodamo, quæla chi es nüzzaifla agli christiaun lettur, par piglier cuaida de la sainchia scrittüra. Et in tuot m’hæ eau affadio che l’g sainc nuof testamaint saia chiœnsth à clêr da lijr à tuots & prüuô à scodün [f. mr] dals nos in nossa leaungia, & uigna cun früt lijt & inclit. Cun tuot arou eau te christiaun lettur che tü hegias par bœn aquaista mia lauur, & sch’ünqualchiosa es fallô tü pardunas, & imgiuras. L’g omniputaint Deus detta
