ne dalg egien our dalg liber, ne d’üna priueda persuna our d’ün araig,
ne dalg arick our dalg pouuer, ne d’ün Iüdeau our d’ün paiaun, ne d’ün
sacerdot our d’ün leich, ne d’ün chi es muonch our d’ün chi nun es
muonch. Tuots uus quæls chi saias, tuots da che sort uus saias, schi uus
scherchiæs arfrasckiamaint, schi gni tiers mè. La bramma da gnir sün
hunuors es ün grãd fasth, ad asgundêr l’g strashuorden es ün grêf giuf.
L’ün uain a turclô da l’inuiglia: loter appaschiuna l’ira, & la cuuaida de
la uandette. A [f. bv] quaist es inamurô misermang, & aquel uuol mêl aunchia plü popramang. Aquaist uain chialchiô de la düra puuertæd, ün oter uain aggrauô cum malatia ù cun uijlgdüna. Aquel uain schquischo d’ün tiran: é, sun er da quels chi uignen aggrauôs cun aschantaneis humamains. Mu da che ’guisa mêls, nun ho aquaista uita? Et ünguotta dmain dijsth l’g plü bun, aquel Christus. GNI tiers mé. Infina ad aqui es è sto ieu tiers l’s philosophos: Infina ad aqui es é sto ieu tiers Mosen, sto ieu tiers l’s phariseers, & sto ieu tiers l’s Rabbinos: infina ad aqui est sto ieu chi ilg ün loe, chi ilg oter. Huossa gni tiers me, & aque chels nun haun fat, uœlg eau fêr. Eau uœlg arfêr uus. Tuodts agragien fick
da d’esser lasthantifs & da d’hauair pôs. Et quæl nun adama impestiaunt
üna taunta buntæd quæla ch l’g iscuntra dalg plü buntadaiuel signer,
quæl clamma tuots da sia uœglia in aquella guisa? Mu chi nun prain
ad ün trat üna scherta fidaunza in sieu sen, uschi bôd sco el s’paissa, che
aquel chi imprometta puossa tuot. Da scodün mêl che uus hauais fadia,
& da scodün fasth chis aggreua, s’uœlg eau arfêr. El imprometta üna bella
chiosa, ne asæfda üngiüna paiaglia: sullamag, Gni. Mu par che n’s increscha da gnîr tiers aquel, quæl chi es gmieu par uossa chiaschun tiers
nus? V qualchiün puddes [f. cr] dir: in che mœd pudain nus ir tiers els? nus arampian uia par la terra, & el sêza sü hôt in schil. Et schi nus uulain dimê ir tiers Christum, schi stuuains adrizêr allò nossa cuorsa? Mu e nus uo tiers el cun l’s pês, dimperse cun l’s aggiauüschamains, schi bain êr cun l’s pês, mu cun aquels delg sentimaint, brichia cun aquels dalg chiœrp. Schi cumainzan à t’spüzzêr aquaistas chiosas terregnes, quælas chi intardan nus da las bunas celestielas, schi hæst cun num fin huossa cumenzo ad ir tiers Christū. E nu es bsüng che tü passas l’s
mêrs, ù che tü giaias ils paias nun cunschieus: elg es a cò pardert l’g
uierf da dieu in tia buochia, et in tieu cour. E nu es bsúng che tü
t’laschas amuantêr da quaistas uusths: Vhè aqui Christus in la cutüra:
Vhè aqui in la cittêd, Per che l’g ariginam da dieu es traunter uus.
Schi tü uous ir tiers Christū, schi fo che tü giaias tiers te duès, & che
nu saia unguotta plü dadains aint in tieu sen, & aco che tu giaias zuond.
Cura che tü uainst clamo tiers aquellas chiosas chi sun dalg chiœrp, da
co che tü tiras uia da te d’ues, in aquella guisa tirast uia êr da Christo.
