Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/73


Volkslieder. 59


c.

(Annalas, XI, Vital p. 174/5.)

Pür spetta meis compagn,
Tü m’hast fat ün grand dan,
Da tanta marusada
E tü am l’hast pigliada!

5 Uoi, schi non sa che far,
Schi nozzas at vögl dar,
Da quai non t’ sa ingün gra,
Pür lascha’ m in ma cha!

Voless plü gugent sentir,
10 La vera a morir,
Sa vera a spartir,
Co con tai ir e gnir!

Voless glü gugent be uossa
La vera gio la fossa,
15 La vera gio la fossa,
Co con tai a far nozzas.

23.

(Flugi, Volkslieder, p. 62.)

Cur cha eu spusa sun, che dessa fer?
Arir nun poass’eu brich, crider nun poass’eu fich,
Che dessa fer?

„Ta bella grazchia, tieu charign tschantscher
5 Ais sto la causa da’ m inamurer.“

Quel mieu ster - legier - cour, quel nun ais cò,
Cha’ l ais dalöntsch davent e stu ster lò.

Ma cur cha’ l vain, schi maina el da’ m vstir
Saida o vlüd, que nun se eau da’ s dir.

10 Il mieu ster - legier - cour quell ais rivô,
Da’ m fer ün vstieu cha el ho purtô.

El m’ho cumpro da’ m fer üna ganella
Garnida intuorn cun’ na figna cordella.

El m’ho cumpred’ün bel pêr d’urachins,
15 O, chi stragliüschan be scu cherubins.

El m’ho cumpreda eir anels d’ diamant,
Chi eir stragliüschan scu’ l sulailg briglant.