Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/56

42 Volkslieder.


5 Ah, meis dalet s’ stovess ingual
Da mai laschar gnir pchà,
Plü dür sch’el füss co il atschal
A vair ma fideltà.

Ingünas bellas han podü
10 Fin qua meis cour plajar,
Ma eu, dalun cha t’ha coguschü,
M’hast fat inamurar.

Dalunga avet eu quell’onur
Da’ t vair, o bella bocca,
15 Dar at stovet eu con amur
Meis cour, ma vita tuotta.

O vita mia, non ’t grittantar,
Tant ch’eu ha taschö quia,
Taschü ch’eu ha be per bramar,
20 Ch’ tü dvaintast spusa mia.

Meis giuven cour ais conturblà
Per tai, o rösa fina,
Eu ’t rouv, da mai t’ lascha gnir puchà,
Da’ m tour tü bod festina.

25 La causa quell’ais tuot in tai,
In tia grand’ bellezza;
Tü sul’, tü sul’am poust amar,
Tü am poust dar algrezza.

Che ’m güd’a mai, sch’eu conquistess
30 Üna spusa zuond richa,
Lapro scha ella non avess
Ne sen, ne brich güdizi.

Sen e güdizi po ’la avair,
Il Segner benedescha;
35 Ma la superbia ed il sen ot
Bainbod precipitescha.

Tschinch milla rentschs ha bain savü
Üna brava femna far;
Ma üna femn’ha eir savü
40 Desch milla rentschs disfar.