Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/255


Volkslieder. 241

Cur l’hom s’ lascha condür
Be tres l’ambiziun.

Nel temp del secul d’or
Tuot vivaiva containt,
35 Il nom ad ogniün
Eira solum contschaint.

Perque, d’inuonder vain
Tuot quella nöbilted?
Nun ais Adam il bap
40 Da tuot l’umanited?

E perche noss babuns
Nun ’vessan üsito
Quella distincziun
Ch’hozindi vain duvro?

45 Quels titels da patrun,
Da Giunker e Signur,
D’Illustrissem suvenz
In tuotta sa splendur?

Scha tel füss sto dal tschel
50 Fixo per il destin,
Schi tschert, cha Dieu’ ls ’vess fat
D’ün limun bger pü fin;

Acciò cha imminchün
Nun s ’vess podieu faller
55 Da ’s inservir dal nom,
Ch’el ’vaiva da duvrer.

Ma na, na, mieus signuors,
Il bap celestiel
S’ho creos similmaing
60 Al comün eguel.

Il merit solum fo
Aduzer traunter nus
In rango, dignited,
Quel ch’ais pü virtuus.

16