 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| Volkslieder. | 175 |
„O ve scha tü voust gnir, schi ve a mezza not,
Cha mia mala mamma saja ida a durmir.“
5 „O invüda, o schi invüda trais cleras chandailas
Ch’eu n’hai da passar trais tridas auas.“
Mo davo man cha l’invüdeiva
Sa mala mamma las stüzaiva.
La prüma aua cha el tschunchett
10 Alla seguonda Dieu in agüd clamett
E la terza il stanschantett.
Mo qua giav’ella gio sper quella riva
E cridaiva e suspiraiva.
Qua gnittan our trais bellas colombas
15 „Parche cridast, parche suspürast?“
„Eu poss bain cridar, e poss bain suspirar
Meis amur cha quel ais stanschantâ.
Chara giuvna, pür tuorna in sü
Teis marus char quel nu vezzast plü.“
20 „O mamma, o mala mamma, o che bun cuffort
S’ dara quai in vossa vitta et in vossa mort?“
129.
(Gröber, Grundriss, Geschichte der rätoromanischen Literatur v. C. Decurtins p. 224. 225.)
Que eiran trais compagns con trais barettas cotschnas
Chi vaivain miss sün viadi, per ir alla punt St. Jachen,
Per ir e per star e per mai as bandunar.
Uoi, il plü pitschen eir’il plü fick inamurò.
5 El s’innamuret da lunga in la figlia del ustèr,
„Ustera, junfr’ustera, dat gio fain a meis chavà,
Ustera junfr’ustera, dat gio fain a meis chavà,
Dat gio fain a meis chavà et tschantschai duos pleds con mai.“
Il prüm, ch’ella tschantschet, é ’l seguond ch’ella fallet.
10 Ai, d’ schet’ la schi con el, schi subit d’ schet la schi con el.
Qua gnit el sü da schala zuon led e bain containt.
„Compagns, meis chars compagns, schi hai tut la figlia del uster“
„Quai non crajan nus bricha, ch’ell’ saja tut a tei
