Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/188

174 Volkslieder.


Il gentilom eir’ün hom grit,
Battet sün sa signura:
Cur cha il hom ha da tschantschar,
La duonna dess taschaire.

25 La gentilduonna sta e disch;
Tü vainst a ’t inrüglare;
A mezzanot vainst a ’m tscherchar,
Ma mai plü a ’m chattare.

E cur chi fuo las dudesch not,
30 Il gentilom get a messa,
La gentilduonna s’ tret eir vi
Cul giuven da compagnia.

E cur chi fuo all’üna d’ not,
Cha’ l gentilom gnit da messa,
35 Get el tscherchand sia signura
E mai non la chattet.

Uoi, o famagls, ils meis famagls,
Stat sü, laschai sü ils chavagls,
Ch’ nus passan ir per munts e vals,
40 Tscherchand nossa nossa signura.

E vus fantschellas, mias fantschellas,
Stat sü, mettai sü eir las sellas,
Ch’ nus possan ir per munts e vals,
Tscherchand nossa signura.

45 Acquà rivetttan ün toc inavant
Vezzettan ün bel chastè,
E süsom da quel chastè
Vezzettan lur signura.

Uoi, o famagls, ils meis famagls
50 It sü e dit, ch’ella vegna.
Sch’ella non voul gnir in onur,
La resta in verguogna!

128.

(Flugi, Volkslieder, p. 21 — 22.)

O tü marusa, o tü mia, o tü bain chara,
O schi cura, o schi di ’m, poss eu gnir a tramalg