Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/147


Volkslieder. 133

95.

(Annalas VI, Derin, p. 51 — 52.)

Meis juven cor quel es fich contristà
Per üna rösa ch’el ha tant bramà,
Per üna matta per üna bella
Per podair ir a discuorrer cun ella.

5 Ma uossa am es gnü l’ocasiun
Siond rivà in ün lö uschè bun
Da pudair ir, da pudair rivar
In ün lö secret per la dumandar.

Vo bella chara s’ stess rovar üna grazia
10 Cun amur gronda da verar vossa fatscha,
E meis man dret as podair dar
Ma uossa chara am vost seguitar?

Ma quista saira am less jent maridar
Marusa chara dim scha ’m vost piglar,
15 Ma tü a mai ed eu a tai
Marusa chara dam il man in fai.

Il meis intent nun es d’am maridar
Mo in meis stadi ’less gugent restar
Mo schi perquai as vögl avisar
20 Cha vo ün otra dessat cherchar.

Id es lung temp cha ’s veva marusada
Cun amur gronda as veva dumondada
O che rasposta ch’eu stögl dudir!
O dolur gronda! Meis cor sto murir!

96.

(Annalas VI, Derin, p. 52/53.)

Ach eu sun gnü qua zond in prescha
Per palisar la mia amur
La quala ch’eu cun grond tristeza
Sto raquintar la mia dolur.

5 Daspö lung temp meis cor t’amaiva
Da tia beleza inamurà,
Ch’eu di e not sün tai pensaiva
Sün tia beleza e castitat.