Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/121


Volkslieder. 107


Eir sch’eu vegn con els a baiver,
Fetsch eu finta d’esser aiver,
Fetsch eu finta d’esser stuorn,
Dschand: viva quella cha eu am.

25 Scha la spelma dvantess vigna,
E landroura gnissa vin,
Fin ch’ais sang in mas avainas,
T’amerà eu da contin.

Sch’eu m’impais sün quella saira,
30 Dis ed uras e momaints,
Ch’eu con tai eir conversaiva,
O che dutsch impissamaint!

O partenza dolorusa,
Cha que ais bain eir per mai,
35 Separar d’ ma chara spusa,
O che trista chos’ais quai!

Tocca man, tü mia chara,
Tocca man, eu vegn davent;
Tuot la compagni’ am spetta,
40 Addieu, chara, e sta bain!

68.

(Annalas XI, Vital, p. 201 — 3.)

O spus’adorabla,
Nel champ sun clamo;
Piglier stögl aquia
Con dolur, fadia
5 Da te, o ma chera,
Ün trist cumgio.

Che novas crudellas,
Chi m’haun stovieu gnir;
La charta hersaira
10 Dad ir in la guerra
M’ais gnüda pür memma,
Ch’eau stögl am partir.

Schabain ch’eau podaiva
Que cò m’aspetter,
15 Tuottün’in quaist etta