Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/952

944 Gion Antoni Bühler

passau per la prima gada. Ella la restauret et ornet cun flurs e la müdet in üna capellotta, nella quala ella orava; beinduras ella cantava ün hymnus ecclesiastic et er inquala canzunetta pastorala. Durant che ella era occupada cun sias lavurettas e cun ses tramagls, ella se cumblidava bein per moments; ma il sentiment d’abandunanza returnava mintga moment e l’atttristava. Passand allura cun sia montanèra plaun a plaun plü ad ault, ella cattet tots ils locs de ses tramagls del ann passau et ils dutgs, als quals ella haveva tramagliau cun Gianin. Ma quant quieta era uss la selva e quant vöds ils pasculs!

Il Sercladur arrivet tandem, e Marinella ascendet puspei cun siu bab la Toisa in qualitad d’üna nursèra, e la stentusa vita del ann passau se repetet. Dis da bell’aura ella haveva bella vita [p. 237] e visitava suvent, sco l’ann passau, il peregrinagi da Zitail. L’estad passet cun sia bella e trida aura sco l’ann passau, senza per auter portar qualunque variaziun nella monotona vita pastorala. Placi Marun faget aunc plürs anns il nursèr da Salogf, ma il quart ann Marinella non faget plü la pastura; ella assistet a sia buna mamma e surdet il laschèar de nursèr a siu frar, il qual haveva ün grand plascher da poder accompagnar siu bab sün la Toisa l’estad sequenta. Treis anns passettan fortunadamain alla familia del Placi Marun. Ma anno 1710 vegnit da novamein üna disgrazia sur la paupera familia. Placi haveva pigliau durant üna mal’aura, la quala era vegnida sün la Toisa durant l’estad, ün sfredament, dal qual e non revegnit plü del tot. Cur el l’autun vegnit a casa, el mava bein inturn e lavurava er ün pau, ma sia forza era rutta, e cur l’inviern arrivet, el s’ammalet seriusamein. La familia faget tot siu possibel, per il salvar in vita, ma invan; il pauper hum morit inturn Natal e relaschet sia familia in üna nauscha e trista situaziun. Donna Regina e ses infants eran inconsolabels dalla perdita de lur mariu e bun bab. L’inviern eis long in nossas contradas alpinas, e la provisiun de vivanda, la quala la familia haveva raccoltada, era piçna e non podeva tanscher fin alla primavèra. Ma ils parents et auters benestants della vischnaunca havettan misericordia cun la paupera familia e la sustenevan generusamein. In questa maniera il reussit a donna Regina, d’alimentar sia familia fin la primavèra, senza la far indürar fam.

La paupera familia non se mettet a bandun; ella conoscheva il proverbi: „Güda te tez, sche te güda er Deus“. La mamma se consigliet gia a bun temps cun ses infants plü grands, tgei che els vöglien intraprender la primavèra proxima, per honorificamein guadagnar lur paun quotidian. Marinella proponet alla mamma, che ella vögli ir a servir per saver sustener la familia. Ils dus frars vegls, dals quals ün haveva 17 e l’auter prest 16 anns, giavüschettan da far ils nursèrs. La mamma acconsentit,