Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/951


Gianin e Marinella 943

El se regordet dellas nevadas e dellas cufflas e dels cufflaus in noss munts, e nossas contradas alpinas gli stavan da contin avant siu ögl intern. Naturalmein che el non se regordet be della contrada, dimperse er dels habitants de quella, in prima linea de sia buna mamma, de ses parents e conoschents, e cun quellas regordanzas intret in siu cor ün grand mal per casa, ün viv desideri, da puspei vêr üna gada sia patria e ses parents e conoschents. Il princip observet questa tristezia de siu carroçèr et demandet ün di a Gianin, tgei che gli maunchi, che el hagi persa tot sia hilaritad. Gianin confesset a siu bun signur cun larmas nels ögls, che il mal per casa comenzi a tormentar siu cor, e che el hagi ün grand desideri da repatriar per qualche meins per vêr sia mamma. Il princip il confortet e schet, che el returni alla fin dell’estad proxima a Modena e che el, Gianin, dovei allura haver la permissiun da repatriar per visitar sia patria e ses parents. Il princip il faget attent, che durant l’inviern ün viadi da Viena fin nel Grischun fussi fitg stentus causa la nevada, che sei crodada da pertot e hagi interrutta la coummunicaziun. Il sei dunque meglier, sche el spetgi cun siu viadi fin la proxima vacanza, [p. 236] allura sappi el far sia visita alla patria tenor plascher. Gianin se laschet persvader, che siu bun patrun hagi raschun e se calmet. Il pertratg (impissameint,) che el in 7 fin 8 meins sappi returnar per qualche temps a casa sia pro sia cara mamma, il confortet, et el acquistet in curt temps sia hilaritad d’avant.

IV.

Essend che ils vischins da Salogf eran stai fitg contents cun lur nursèr Placi Marun, els il çernettan da novamein per tal l’ann sequent, e la piçna Marinella comenzet cun il prim da Matg del ann sequent da novamein sia vita pastorala. Pertgürand siu nursèr sün il pascul della Motta, ella spiunava, sche siu amitg, il cavrèr da Mon, non sei inzanua nella vicinanza cun sias cauras. Ma tot spiunar era invan; ella vezet bein diversas gadas las cauras da Mon, ma Gianin, cun il qual ella haveva l’ann passau passentadas tantas uras in innocents tramagls, non se laschet mai vêr plü; anzi ella observet ün di, che ün hum vegl pertgürava las cauras da Mon. Ses sömis infantils, da quest ann puspei saver passentar las longurusas uras sün ils pasculs, cantand e tramagliand cun siu amitg, eran ii in aua, e Marinella füt fitg trista. Ella tramagliava bein aunc cun ses bels agnellins e cantava beinduras üna canzunetta, ma la dretga hilaritad non voleva plü returnar in siu cor; ella se sentiva bandunada, et il la pareva, sco sche ella havess pers ün frar. Durant che ella pertgürava sias nursas nella bassa sün ils pasculs inturn la Motta, ella visitava mintga di la camanna del Gianin, nella quala ella il haveva cattau l’ann