Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/878

870 Gion Antoni Bühler

bab et il figl. La mamma et ils infants, ils quals eran ussa era arrivai pro la camanna, garrivan e cridavan sgrischeivel, sco sche tots fussen desperai. „O, miu car mariu! O, miu car Fabian! clamet la mamma Vedrina; quala impertinenza dovra ins conter de vus!“

Il saltèr laschet garrir e cridar la familia sco ella voleva, el det ussa il [p. 183] command ded ir inavant. Ils captivai non volevan far pass; ils humens però als sminaçettan, de bastunar, fin che els obedischien. Vezend Fabian che tota resistenza sei ussa imposseivla, s’alzet el voluntariamein et schet a siu bab: „Vegni bab, nus untgin alla forza!“Il maester s’alzet ussa era et ils humens manettan allura ils ligiai senza far la minima feda sin la familia, che ils circumdava, vers l’osteria; là se fermettan els fin che era il ostier vegnit ligiau, il qual daventet senza resistenza da sia part, vezend el che el era memia fleivel per far frunt als humens. Allura vegnittan ils ligiai manai a Lansch. Nella vischnaunca da Lansch era quella sera in grand tumult tranter il pievel, cura che ils humens arrivettan cun ils treis captivai. Tot che credeva che ils treis humens ligiai seien ils assassins del negoziant da Cuera; che ils treis paupers arrestants savessien esser innocents, da quei laschava negin vegnir indament. Il pli grand suspect havettan ils aspectaturs sin Fabian, il qual era il meins deprimiu e mava tranter sias guardias, sco sche quella caussa havess de muntar nagut. Ils captivai vegnittan ussa incarcerai ad interim a Lansch. In mancanza ded ina preschun vegnittan els serrai in çellers, scadin in in çeller da perse (persei) et avant ils çellers vegnittan postadas guardias, per che ils preschuniers non sappien prender la fugia. Aunc nella preschun restet Fabian per qualche dis ligiau, temend il magistrat la forza et adestrezia del vigurus vagant.

Fabian e Felicitas, che eran fugii daven da Laibach per miçiar da lur inimitgs e persecuturs, eran sin in long e stentus viadi arrivai a Vienna. Da là daven prendettan els lur vìa tras la Bohemia e fagettan era aunc ina excursiun nella Saxonia. Da pertot vegnit lur musica applaudida, principalmein era in cant della Felicitas plascheva excellent. Aschia eran els passai tras la Germania fin a Frankfurt e da là daven se volvettan els allura vers la Svizzera cun l’intenziun de vegnir nel Grischun, inua che els volevan reposar il inviern proxim da lur stentus viadis. Els havevan durant quell’estad fadigiau ina bella summetta danèrs, et ils danèrs, ils quals Fabian haveva hagiu spargnau insembel durant ils anns de siu servezzan militar, eran per part era aunc avant maun. Sin lur viadi fagettan els allura da totas sorts plans, co che els veglien passentar il inviern. Els pensavan a lur Felix, pensavan che Deus als podessi durant il inviern aunc regalar in second infant, il qual tenor tots aspects era fitg probabel. Quels pertratgaments, quella imaginaziun d’ina vita familiara ils faget ventireivels et els eran fermamein intenzionai, ded era exsequir lur