Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/868

860 Gion Antoni Bühler

Per esser meins exposta allas insolenzias de malimpudai humens e della plebaglia, se haveva ella vestgida impau pli proper, da maniera che scadin non la havess giust conoschiu il prim moment. In di che ella se recattava giust sin la plazza de S. Marc, passet ina colonna de guerriers sin la plazza, ils quals dovevan smontar la guardia. Senza fraud det la cantadura, la quala stava davos ina colonna d’in palast, ina égliada sur la guardia nova. In lev garriu de surpresa vegnit or’da sia bucca, et ella comenzet a tremblar da l’agitaziun. Ella credeva nempe de haver viu tranter quels guerriers siu car Fabian. Ella stet dunque all’erta per spiunar ora, sche il menzionau grenadier sei in verdad siu mariu. Diversas partiziuns de questa guardia nova vegnittan dislocadas in autras stradas della citad et era il grenadier, sin il qual la giuvna Zigeuna haveva siu égl, vegnit manau cun qualche auters compagns sin in’autra plazza. Felicitas seguitet alla guardia da lontan. Ella vezet allura dad in cantun della strada inora, che quels humens prendettan possess dad in local destinau per ina guardia, et ella passet ussa pliras gadas, bein cuvrida cun in vel giu per il tgau, sper la guardia vi, e que era negin dubi, il hum, il qual ella haveva considerau e contemplau aschi ditg, era siu Fabian. O qual sforz stovet ella far a se sezza, de non currer subit pro siu mariu et il imbraçiar cun tot l’impetuositad d’ina ardenta amur! La prudenzia e la circumspecziun però portettan la victoria, ella non se det de conoscher a siu mariu. Ella era ussa contenta, che ella haveva puspei cattau siu Fabian. Mo co era quel daventau in guerrier della republica veneziana? quella demanda non saveva ella responder. Ella saveva che Fabian era stau in grand inimitg della vita militara, postut dalla rigurusa disciplina che regeva da lez temps quasi da pertot pro las armadas. Ella vegnit finalmein sin il pertratgament, che siu mariu sei u vegniu sforzau de prender serveç militar, ne che el sei vegniu inganau da qualche poltrun. Che Fabian havessi barratau sia vita libra cun la sclaveria militara voluntusamein, [p. 173] quei non saveva ella crer. Tgei importavan però similas supposiziuns? Ella haveva ussa cattau siu hum et era intenzionada de il liberar or’da sia sclaveria militara.

Ella jet ussa per quella sera a casa, q. e. ella naviget cun sia barchetta nauscha pro la camanna del pescadur. Ella demandet ora quel sur ina e l’autra caussa militara, principalmein supra il serveç militar nella citad. Il pescadur schet ad ella, che la garnisun sei da present piçna, essend che la granda part dell’armada sei in Dalmazia, e che quella garnisun hagi grev de servir; que tucchi sin treis dis al meins in di et ina notg de guardia. Ussa saveva Felicitas avunda, per saver observar mintga gada siu mariu, cura che el haveva de vegnir sin la guardia. Ella saveva