Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/848

840 Gion Antoni Bühler

la quala ingrandiva aunc la spessa stgiraglia della notg. Tot annetgamein survegnit Fabian ina terribla frida giu per la tatonna (tutonna, cervice), che el det a terra senza far sun. Felicitas det in garriu terribel, mo in solet, pertgei il proxim moment era ella gia clappada da dus humens gigants, ils quals stupettan ad ella la bucca cun in fazolet e la manettan subit daven del post, inua quest delict era vegniu commes. Els non la conduittan nella citad, dimperse nella selva vicina.

Fabian restet qua a terra per mort. Il patrun della casa, nella quala ils dus conjugals avdavan, haveva audiu il terribel garriu della Felicitas, e vegnit plaunsiu cun ina laterna sin il plaz per guardar, tgei che sei succediu. El cattet qua il giuven violinist sterniu ora sin il plaun e senza schienscha. El non saveva, tgei che quei havess de muntar, capit però, che el non sappi laschar scher il hum qua; el jet subit inavos in sia casa a clamar siu famegl e cun agit de quel portet el allura il Fabian in casa nel letg. Adumbatten spetgettan els sin il return della donna del sunadur, quella non era de ver pli ne in questa casa ne nella citad. Il patrun della casa clamet il doctur, e quel cattet il pazient in grand perigel, non savet [p. 157] però declarar, tgei malsogna che el hagi. Il sunadur era sturniu vi e non semoveva. Varga dus dis non det el peis (non se movet el). Il terz di finalmein avrit el ils égls e guardet impau inturn, senza però conoscher il liuc, inua che el era, ne la schenta che stavan inturn el. Il patrun della casa faget tot siu posseivel cun il pazient et era il doctur, il qual quest cas singular interessava, il visitava in pêr gadas per di e fageva tot quei che el teneva per necessari. Suenter in’emda finalmein comenzet il sunadur a se mover e qualche dis pli tard comenzet el era a plidar; mo tot quei che el scheva era confus, e sin las demandas che ins gli fageva, non dava el resposta. Pér in treis emdas circa comenzet el a revegnier meglier et a survegnir puspei la regordienscha. La prima demanda che el faget als circumstants era, inua che sia muglier Felicitas sei. Temend il patrun della casa, che que savess noscher al pazient, sche el gli communicassi la longa absenza della donna, gli schet el, che quella sei giust ida nella citad per comprar medischinas per el. Mo ditg non savet il patrun inganar il ammalau, essend quel ussa tier siu complein giudici. El gli stovet dunque confessar, che donna Felicitas non sei returnada pli in questa casa, e che el sei vegniu cattau pauc distant dalla casa, scheschend a terra per mort. Il pauper malsaun abbandonau comenzet ussa a cridar sco in infant. El se regordet pér ussa da quei che era succediu cun el, et el saveva ussa bein avunda, che sia muglier era crodada nels mauns dels Zigeuns e che el sez era stau vegniu a mauns a quella terribla genira. El sentiva ussa bler pli grandas dolurs nel spirt che nel corp, pertgei el saveva, che sia cara muglier era persa per el.