Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/832

824 Gion Antoni Bühler

prest.“Allura s’absentet Fabian e prendet secretamein sia violina cun el et in pintg fagott, il qual conteneva diversas caussas: qualche vivanda, in pêr frusts vestgadira et era plirs utensils.

Volend l’autra damaun il maester Vedrin se metter sin viadi, mancava siu Fabian. Il maester comenzet a ramurar, mo adumbatten, il giuven non comparet. Giustina communichet allura subit al bab quei che Fabian haveva hagiu detg ad ella la sera avant, nempe che els doveien pér se metter in viadi, in cas che el non fussi amò arrivau, et il maester non saveva far auter che ded ir inavant senza il figl. Sia prima staziun faget el a Ruaun, inua che el restet in pêr dis. Non arrivand Fabian la sera del prim di pro ils ses, jettan il maester e Cisc la sera inavos a Glion per anquirir il fugitiv; mo els non il cattettan, il giuven era svaniu e negin il voleva haver viu quel di. Quei irritet il maester et el lavet allura giu sia gritta nella osteria cun vin e vinars, che el vegnit eiver sco in canun. Pér tard la notg returnet el inavos a Ruaun, mesirand la strada crapusa dad in cantun a l’auter. Il di sequent stovet el nolens volens continuar siu viadi, pertgei qua non haveva el pli de lavurar. Sin il fugitiv non voleva el spetgar pli ditg; el presumava cun raschun che siu figl hagi intrapriu in’aventura a siu quint, et el il conoscheva bein avunda per saver, che Fabian non sei quel che desisti aschi tgunsch dad ina idea, la quala haveva ina gada pigliau ragisch in sia testa.

Il viadi del maester Vedrin jet plaun siu inavant; el se fermet per qualche dis a Tavanasa, allura a Trun et a Somvitg et arrivet allura in circa treis emdas a Disla sut Mustér. Nus havein gia al principi menziunau, che il maester s’occupavi era cun il mistregn d’indivinatur. Quest art era però pro il maester in mistregn inferiur et el non il practicava savens. El haveva impriu la methoda d’indivinatur in sia giuventetgna; mo el non era giust in striun in quest art. El haveva ils sequents simpels recepts per quest art: „ad ina giuvna stos ti prophetisar, che ella survegni prest in bel e rich muranz, ad in giuven, che la bella, la quala e havessi bugen, daventi prest sia spusa.“In summa siu intêr art nel indivinar consisteva in quei, che el prophetisava [p. 146] a scadin quei che la schenta giavischava. El era però precauzius in similas façentas; in vischnauncas pli grandas, inua la communicaziun era pli granda causa la strada granda, non soleva el a practicar quest art causa la granda concurrenza dels Zigeuns, ils quals godevan in quest rapport pli granda confidanza, essend els pli habels a dar in nimbus mistic a lur acziuns solemnas, cun las qualas els capivan tier da quellas occasiuns de çiorventar (assorventar) la schenta. In valladas selvadias e lateralas però, inua che ils Zigeuns non vegnivan aschi savens, practicava il maester Vedrin era quest art de indivinatur, il