Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/807


Il Novellist II 799

anns, la quala fuss prompta de daventar mia muglier, sche ses geniturs ein contents e dattan lur consentiment làtier.

Quest consentiment dels geniturs non Vus mancherà, replichet il noder; ina giuvna che survegn in hum sco Vus, fa ina excellenta partida.

Vus mi deis curascha, signur noder, respondet Gian commoventau, e porschend il maun alla Mengia, la quala era vegnida coçna sco in burniu, schet il giuven puspei al noder, il qual era tot surpriu da questa inaspectada scena: Vossa Mengia ei la spusa che jeu hai çercau, ella ei la giuvna, la quala jeu hai amau gia avant che jeu bandunni la patria, alla quala jeu hai giurau fideltad (fideivladad) infin la mort. Jeu Vus roga, signur noder, fagei nus ventireivels, dei vos consentiment alla uniun de noss cors!

In moment, mo in solet moment, restet il noder perplex dalla surpresa, allura pigliet el il maun de Gian e quel de sia buna figlia e schet: Seies ventireivels, mes infants! Deus benedeschi la ligia de voss cors! Da pli non savet el dir, pertgei el era commoventau tocan tier las larmas. Era la mamma, alla quala Mengia haveva gia avant confessau sia amur per il Gian, det bugen siu consentiment tier questa maridaglia e benedit ses infants.

La novella, che signur Gian Runell — aschia nomnava ins ussa il maester Gian a Sent — vegni a spusar la Mengia del noder Cla Piçen, faget ussa prest la currella tras il vitg.

Gian visitava ussa mintga di sia spusa e que vegnit fixau, che las nozzas doveien vegnir tenidas in quindesch dis; pertgei la vacanza de Gian mava ussa prest a la fin et el stoveva tant pli prest returnar a Venezia. Gian spargnet negins danèrs, el voleva far nozzas splendidas. El invitet quasi tot ils parents et amitgs del noder e tot la giuventetgna creschida a nozzas, las qualas vegnittan celebradas la seconda Domengia del September cun ina pompa e splendur aunc mai udida e mai vezida a Sent. Gian haveva era laschau parter ora blers danèrs allas familias paupras sin quest di, sinaquei che tot s’allegri cun el da sia ventira.

Mo aunc otg dis suenter sias nozzas savet Gian restar a Sent, allura stovet el se metter sin viadi a Venezia. Ultra da sia carina muglier prendet el aunc ina fançella da Sent cun el e çiunc giarsuns, in da Ramosch, in figl de siu parent, dus da Sent e dus auters da Scuol. A siu sir surdet el allura aunc ina granda summa danèrs per la fabricaziun de sia casa nova e laschet sura e quel il quitau per la fabricaziun de quella. Ils 19 de September se mettet allura Gian sin viadi cun sia caravana. La partenza or’da la casa paterna faget zun mal alla Mengia, pertgei ella era ina buna figlia et amava ses geniturs. La lama mamma cridava era, cura che la figlia partit, sco in infant e non savet se consolar dalla sperdita de siu