Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/804

796 Gion Antoni Bühler

que non fuva pli indretg, che el haveva beviu vin, il qual il Gian Runell, il pauper Gian Runell, haveva laschau portar alla legra societad. Gian observet quei cun ina gada. El clamet il ostier e laschet portar aunc duas mesiras per stantibus alla societad e paget allura in preschenscha de tot la societad las mesiras che el haveva hagiu commendau de portar. El traget ora ina granda bursa de danèrs implenida cun ducatas e zechins e la splendur de quels uçells faget ina granda impressiun, na solum sin ils auters contadins, dimperse era sin il noder. In tala bursa cun ducatas era in certificat per Gian, il qual gli acquistet sin il moment la stima de tots et il noder comenzet a haver respect del giuven, sche gie che el era mo il Gian Runell.

Ussa era la sera arrivada et ils contadins comenzettan a bandonar l’osteria per ir a casa a çeina. In suenter l’auter det il maun a Gian e gli ingraziet per la generusitad demussada. Il noder invitet Gian allura de star aunc in moment pro el e de çenar cun el, essend che que sei long’urella ded esser a meisa solet. Il noder non faget grandas ceremonias pli e restet. Dintant eran ils auters contadins ii a casa e la novella, che il grand signur, che sei questa damaun arrivau a Sent, sei il maester Gian Runell, faget aunc quella sera la currella tras tot la vischnaunca e vegnit era in casa del noder Cla Piçen, avant che quel sei amò returnau da l’osteria. Mengia haveva pigliau ina grandissima tema, udind quella novitad. Ella haveva gia hagiu tot il di in cert presentiment, che quest ester, il qual era stau nella casa dels Runells sin ina aschi misteriusa moda, stoppi star in qualtgina relaziun cun siu car Gian. Ussa haveva ella in grand desideri de puspei ver siu amant e quest desideri vegnit adempliu pli prest che quei che ella ascava sperar.

Nella osteria sesevan ussa Gian et il noder a meisa insembel et eran ambas dus da buna veglia. Il noder, al qual il bun vin valtellinès haveva portau in excellent humor, era zun çiançius e teneva per ina granda honur, che Gian gli haveva dau la preferenza avant ils auters convischins, il invitand de restar a çeina pro el. Gian gli requintet allura ina caussa e l’autra dall’Italia e pliras interessantas episodas or’da sia vita a Milaun e Venezia, et il noder tadlava cun bucca averta sin ils requints del adester giuven. Suenter çeina s’offerit Gian de il accompagnar a casa; que plaschet al noder et il invitet il giuven ded aunc questa sera far ina visita a sia familia. Cun quei fuva Gian d’accord, pertgei quei era giust stau la mira de Gian, de tener il noder in buna veglia per survegnir tant pli prest in pretext de ascar comparer in casa del noder. Ils dus humens sortittan e jettan inconter la casa del noder et observettan avant quella, che la mamma e la figlia havevan aunc cazola (glisch). Quellas udittan la vusch del noder