Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/793


Il Novellist II 785

Gian manet allura il officier in l’alzada sura, nua che el haveva ina fitg spaziusa habitaziun per el e per ses famegls e giarsuns. Qua requintet il officier allura a Gian las novitads dell’Engiadina, rapportet il salit della Mengia Piçen e descrivet al giuven maester las aventuras della giuvna e las grandas tribulaziuns, allas qualas ella era stada exposta. Gian spondet grossas larmas durant quella requintaziun, per part pervia de sia cara Mengia, la quala haveva stoviu patir tant per el, per part era per caussa che ina certa increschadetgna per sia patria era danovamein vegnida alerta (desdada) tras las requintaziuns de siu compatriot. Il officier il laschet se quietar e giavischet allura, che Gian gli requinti quei che sei succediu cun el dapi (daspö) sia partenza da Venezia.

Gian laschet portar in refresc tras sia fançella, allura se mettettan ils dus Grischuns in davos meisa e Gian comenzet a requintar al compatriot sia historia. Vus saveis, schet el, che jeu era famegl pro il maestro Amelino, avant che Vus parties per la patria. Nus eran là 6 famegls e havevan lavur pli che avunda. Il maester Amelino ei in hum solid e nus tractava bein e jeu haveva neginas merveglias de bandunar miu patrun. Tranter ils confamegls era in giuven, il qual jeu amava, sco sche el fuss miu frar, pertgei el era invers de mei curteseivel e serveçeivel. Quest miu amitg bandonet però nos maester Amelino circa dus meins suenter mia intrada nella casa de miu patrun e jet tier in parent, che haveva medemamein ina botega in in’autra part della citad. La partenza de quest bun giuven mi faget zun mal e per non il perder del tot, il visitava jeu quasi mintga Domengia, non obstant il grand viadi che jeu haveva de far per arrivar pro siu quartier nov. Curt temps suenter che el haveva bandonau nossa botega, il cattet jeu ina Domengia malmalsaun; il pauper giuven haveva survegniu ina nauscha febra e schescheva in letg gia plirs dis. Quella disgrazia de miu meglier amitg m’affliget zun fitg e jeu i(f)[l] visitava da qua d’invia na solum la Domengia, dimperse [p. 76] (sonder) era durant l’emda 3 tocan 4 gadas. Pliras notgs haveva jeu era vigilau sper siu letg, essend che ses patruns non il volevan laschar portar nel spital. Ina sera fuva jeu era puspei stau a visitar miu pauper amitg e returnet pér tard la notg a casa, ei podeva esser circa l’ina ne las duas. Il çiel era surtratg da gross nibels e la notg era fitg stgira. Las pintgas laternas che ardan sin las cantunadas dellas stradas, sclarivan mo pauc las vias. Jeu era gia passau tras pliras stradas; da pertot regeva in profund silenzi e mo da rar che jeu intaupava inzatgi. Tot annetgamein udit jeu in terribel garriu in ina stradetta laterala, la quala meina nella strada, che jeu passava. Jeu pigliet ina granda tema e supponet subit, che quei podessi esser in assalt da part della ladernaglia, che percurran durant il temps

Romanische Forschungen XXX. 50