 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| Priedi | 655 |
noscheivels scandels, ils pli gronds excess, u era ils pli gronds fracass cun marcadar e traficar? ils diis dedicai a Diu et als soings, ils firaus.
Mi schei vus babs e mumas, cura fon vos affons las pli grondas degrettas, ils pli gronds puccaus, ils pli gronds disguosts, cun ira ord casa la noitg; ne schar vegnir en casa dischcuss ils laders della iñocentia de vosses feglias? bucc’ils luverdis, cur ch’ei ha[n] luvrau avunda, lu va tut a letg. Ils firaus, ils pli soings diis, cur ch’ei han dormiu per il di ora, lura van ei entuorn la noitg, tanquam leo rugiens circuit, quærens quem devoret, uorlen e greschen sco liuns, legegien de far vendetgia entras sepitgiar e far ord liug les giugadiras, sco ei glei per ussa daventau; gie ei tuornen darar a casa senza haver faitg don a lur olma e tgierp, e senza haver disgrati[a]u eunc autras persunas, che gudessen forz’eunc ussa l’inocentia, sch’ei fusseu bucca vegni a mauns a tals.
Chara giuventetgna! con deplorabla ei bucca quella disa d’ira entuorn la noitg sin quella moda! Vus imagineits zvar de cheutras enquerir vossa ventira, enfleits aber vossa ruina. L’experientia muossa, claramein, che tutas quelas leitgs, che suonden suenter haver manau vidavon 3, 4, 5 ons ina tala miserabla vita, seigien disgrateivlas; bein gleiti suonden crusch e miserias, pupira, e mal contentienscha, scha alla fin sappi Dieus. [f. 6b] Biars san, che cun far simiglionts excess vegnien las fiastas dils soings bucca sanctificadas. bein aber cun tadlar ina s Messa e bucca far lavurs grevas et hic finis. Jeu digiel, ch’ei seigi tuttavia bucca avunda cun quei. Nus havein il camond della s. baselgia de tadlar cun devotiun la s. Messa firaus e domengias, e tgei di eunc il tierz condament de Diu? Ti dejes far il firau soing. Sch’ei glei aber avunda de far il firau soing mo cun tadlar la s. Messa, tgei sei de basengs de dar in auter camond, de nus obligar de quel sanctificar. In sto pia u trer atras il tierz camond ent’ilg decalog, ne di, che Dieus hagi cheu tras voliu, che nus metejen sin quels ss. diis ils mauns el sac, e figiejen nut; quei vul di, sco sch’el haves recomendau a nus la lischentadat, la quala el tonaton condemnescha.
Na na, charas olmas, mó cun tadlar ina s. Messa vegnien firaus e domengias bucca sanctificadas; sonder in sto eunc sin quels ss. diis sepertgirar dils pucca[u]s, far bunas ovras spiritualas, esser presents als ss. uffecis ton sco pusseivel ei. In dei enstailg ira a tras ils cudischs de quins, enstailg far speculatiuns marcantilas, enstailg trer ensemen don e gudoing, deins urdar sin quels ss. diis co in stetti a quin cun Diu, co ins hagi senezigiau e trafficau cun il talents e gratias de Diu, sch’in hagi faitg buna provisiun per ira en la perpetnadat, ne forza mo giu quittau per rauba mundana, la quala in sto silg piuntg da mort totalmein bandonar.
Enstailg sin firaus e domengias ir ora sils funs, far sias reflexiuns,
