 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 654 | Priedi |
sin quels novas sendas, viadis, vi bucca dir landstrofs, e fistaigs, sco ins vesa de present, quei sa nagin snegar, ch’el sapi bucca far; sch’in ei bucc’el stand de gidar, ei ins silmeins obligaus de bucca sgidar.
[f. 5b] Ei veng bucca pretendiu de vus, che vus deigies parter ora tut la rauba als paupers, de bandunar duña et affons e fugir en in desiert, far vut d’ina perpetna castiadat, sco biars ss. e sointgias han fait[g]; aber quei bein, che vus deigies vegnir a nagit als paupers, cun plaids et ovras sco vossa facultat lai tier, che vus deigies schurmiar paupras vieuas et orffens, che vus deigies viver en paisch e charezia cun tutts, principalmein cun ils vos de casa d’aver il egl aviert sin vos affons, quels trersi en tema de Diu, et vigilar chei piardien bucca schon en lur giuvens diis il scazi dell’iñocentia; quei veng ei pretendiu da vus. Per suondar ils exempels dils soings ei sei bucca de basengs, che vus exerciteschies grad las medemas extraordinarias pœnetienzias, e mortificatiuns da quels; aber quei bein, che vus seigies fideivels e vegnies suenter allas obligatiuns che vies stand garegia, entil qual la divina providienscha ha vuss mez, gliez ei tuttavia necessari per daventar soings. Il streng predicatur della penetientia, S. Gion Baptista ha de ses auditurs sez nuota garigiau auter, ch’ei deigien far las obligatiuns da lur stand. Custeivels ei pia il suadatsch d’in luvrer, d’in pur, d’in survient, il mender dagut, che flessegia per amur de Diu et en stand de gratia, gida tier la sointgiadat, procurescha in pli ault grad della gloria e fezeg’en ina nova pædra enten la cruna della remuneratiun. Aults schezieivels quittaus, ch’in ha muort il cumin beinstar de ses subdits, ventireivla breigia e stenta d’in oberkeit spiritual e sæcular, nagina caussa, che veng faitg per amur de Diu, veng ad ir a piarder. Custeivels en quels pass, che vus schuldaus, marcadont e burgeis figieits per vegnir suenter allas obligatiuns de vies stand, vies aungel petgirader drumba quels, e sche quels en vegni faitgs cun ina schubra conscientia, per amur de Diu, paren ei desser sco tons scalims, per vegnir ent’il liug da quels soings, dils quals nus venerein cheu lur ss. Reliquias.
[f. 6a] Cur ch’ilg cusseilg de Trient plaida della veneratiun dell’ossa dils soings, di el: il pievel deigi bucca surdovrar las fiastas dils soings e visitar las lur reliquias cun leu speras far excess cun surbeibar e surmigliar, ne de prender chischun de far auters puccaus; e perquei deigien ils uestgs haver tut fliss e quittau; ch’ei vegni engartau sin quels dis nagina inhonestadat, naginas confussiuns, nagina sanadat, nagins fracass e tumults, per consequentamein per bein venerar l’ossa dils soings ei sei necessari, ch’in sanctificheschi cun tutta devotiun les fiastas ad els dedicadas.
Mi schei! charas olmas, co vegnieu ils firaus santificai da quest temps suenter l’instructiun dil cusseilg de Trient? Cura aud’ins ils pli
