Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/568

560 [Comedia]

Sylvia.

Sco ti reschdas cou, schei quei l’amicizgia, a quella hasseg iou buc.

Daphne.

Na, l’amur va plinavon ca l’amizizgia; ella ei bia pli ferma, ella schravolva l’olma, a dat pli zarts a pli plischeivels sentiments. ella ligia ils cors ensemen con pli ferm ligiom ca l’amizizgia; a schengegia siu cor mai ad in obiect. pos ti aunc hassigiar ina schi niebla amur, la quala il scafider ha tschentau en nos cors?

Sylvia.

Ilg ei ver, quell’amur ei schon flanziada en nos cors, aber ils lasters han schon maclau ella da gig en nou. la soletta amicizgia ei quella, ca po star con la vertit. aber miri lou ei quei bucca Damon, ca ven lou?

Daphne.

Bein, us vi iou ir, stai si legra.

l’autra scena. Damon a Sylvia.

Damon.

O Sylvia, dei iou pia adina plonger per nuot? Dai iou nuota gir a ti da mias peinas a da mia amur? Ti mi turmentas memgia gig. ti miras strusch sin mei; ad eis entraso crudeivla. Dai po plaz all’amur; a teidli mei.

[f. 1b] Sylvia.

Ti sas schon mia risposta, ti has schon udiu savens ella. crei a mi iou tegn ault la vertit, a vi nuota ver da fa con tei, iou gig grad or, a vi nuota saver della amur.

Damon.

Ach pertgei eis ti mai schi vilada encunter mei, ad aschi crudeivla? ach pertgei hassegias ti mei schinavon?

Sylvia.

Jeu ti hassegiel nuota Damon, sonder jeu fetsch cun auters sco cun tei, ad aschia deias ti bucca ver per mal.

Damon.

Jou ca ti carezel pli ca tut il mund? jou ni vi ne pos rumper quels ligioms, coils quals ti mi has ligiau.

Sylvia.

Tui propiest, o Damon, mi fa bucca midar mes patertgiamens. ad igl ei la spira vanadat ca ti inspira quest propiest. ti enqueras miu cor, jou vez schon, per cerschentar il diomber de tias victorias sur dellas mattouns. allura vigniessas ti a rir or mei, ch’iou ti vess schau surmanar. in ca vul mai murar alla moda, quel ven bucca a muventar mei.