Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/381

373 Reflexiun christianeivla

REFLEXIUN CHRISTIANEIVLA.

Reflexiun christianeivla sur la Mort da Gronds Regents sur fossa da sia signoria illustrissima signur Landrichter Hans Gudenz da Capol. A squitschada en Coira, Tras ANDREA PFEFFER, MDCCXXIII.


[p. 3] Chars, Cartens a ligieus or enten Nies Senger Jesu Christo!

Nus ligin enten las Historias mundaunas, davart Philippus d’ilg grond a pussent Reg enten Macedonia, ca quel hagig ghieu par isonza, ca minchia damaun marvêlg cur el lava’ si da sieu leg da ruvaus, ch’ün da sês Pages ner niebals juvnals, hagig stuvieu clumar tiers ilg Reg quels Plaids: Senger a Reg, vus partarchieit ca vus sejas ün Carstiaun; tras ils quals Plaids ilg Reg s’hagig lura ragurdau da sia fleivlezia, a da sia mort, a la quala [p. 4] tuts carstiauns ean suttaposts: gual cun üna tala lezga, a Plaids da nus dadestar si, va Moises a nus avont, a nus mussa, chei nies rieug da minchia damaun marvêlg, je da minchia hura da nossa vitta dei esser, schent: Nus musse da dumbrar noss gis, aschia, ca nus daventeian savis ent ilg cor.

Ad enten vardad ei quella bein la pli nizeivla a la pli salideivla Sabienscha, sin la quala ün Carstiaun possig s’applicar enten questa vitta; parchei sch’ün Carstiaun sa partrachia a considerescha bein ad andreg, ch’el seigig ün Carstiaun a mortals, scha trai’ l bears avantaigs or da quella consideratiun; el amprend ch’el deigig buc esser sagirs, ent ilg beinstar, vantira a sanadad d’ilg chierp, parchei el ei ün Carstiaun, la vitta d’ilg qual ei suttaposta, a la vanitad a mideivladad, cur ei chi va bein, scha ta partrachie, ch’ei possig puschpei ad ir mal cun tei: A cur el ei enten la schvantira a contrarietad, sch’amprend el, ch’el deigig bucca perder ilg cor, a bucca memngia fich sa cumbriar, parchei el ün carstiaun, ch’ei naschieus tiers la fadigia, sco las braclas ca sgolan en ault: a sch’ei chi va mal, scha ta partrachie, ch’ei chi possig puschpei ad ir bein.

Cur ün Carstiaun sa partrachia, ch’el seigig ün Carstiaun mortal, sch’amprend’el da luvrar sieu salid cun temma, a cun tremblar, a dad esser minchiagi rastiaus sin üna beada sparchida or da questa vitta, a zvar particularameng paramur da quei, damai ca nagin Carstiaun po saver, ne l’hura da la mort cur el deig morir, n’ilg lieuc da la mort, nu’ el vengig a murir, ne la guisa ne la maniera da la mort da la quala el dei morir, scha quei vengig a daventar tras ünr [[üna]] mort natirala, ner violenta, tras üna mort ca ven nou dad ünna malsoingia, ner tras ünna mort anechia: er da mai ca nagin carstiaun po saver, enten chei Stand el vengig