Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/355


Epitaphiū 347

244. Ün leger cor fa legra vista,
Ei ’l mal lugaus, sch’eis ella trista.

245. Ils glisners a stinaus pucconts
A questas caussas ean sumlgionts.

246. La narradira gin tutt or,
Ils sabis han la bucc’elg cor.

247. Deus ha midau tals fitaments
En saccs da tschendra zūd savenz.


248. Trocc’ent la mort prus seias ti,
Schi meinas ti la crumna vi.

249. Christ cun ses aungels ven turnar,
Las nursas or d’ils bucks zavrar.

250. Deus Bab, Deus Filg, a Deus S. Spirt,

Nus fetschig salfs cun olm’a chierp.

[p. 153] Epitaphiū

(Ineditum nach Ms. Mi.)

I. Infantis.

Sunt vess silg mound vangieus, a gig schon bietigott:
Hai vess urau bien gi, a schon dau buña noig:
Hai vess la guerr antschiett, ad hai schon ilg passport:
La vitta gual ratschiert, schi ven schon uss la mort.

vel sic

5 Gual uss haj jou mess ent, schi ven or mia sort:
Sunt vess nou tier rivaus, schi sto jou schon uss fort:
Hai vess faig collatiun, a sto pagar ’lg ustier:
Sto schon tilar navend, ont c’esser bein nou tier.

II. Lanionis.

Vivont savev’jou vender la carn cun oss’a tutt
10 Ils verms uss vulten prender la carn, mo l’ossa buc.

III. Sutoris.

Sch’ün mai tont sc’ilg curom pudess la vitta stender
Vess jou duvrau ils dents, buc schau la vitta prender.

IV. Molitoris.

Tschou ha la mort uss mieult ün muliner en tschendra
Tier quei dad el nagutt par las multiras prenda.

V. Piscatoris.

15 Da pescks pilgiar jou veva vivont na gronda seit
Uss ha la mort er ella pilgiau mei en la reit.

[p. 154] VI. Senis.
Ilg gi ei staus bein lieungs, la ser’ei uss rivada

O bein vangida tei! da mei eis gig spechiada.