Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/264

256 Il Cudisch da Priedis

stausche or quei ca ha antraquan uss sa mess ancunter tia soinchia velgia à plante enten nus quei ca plai bein à chi enten tia grazia.

Sin quei racommondein nus à chi ilg basengs da tutt la carstiaunadad, cunzunt ilg basengs à prigel da (f. 177b) tia chara baselgia dilg evangeli, sur la quala tuttas auras à vellas curran. Joseph ven pichiaus da la compangia dilg antichrist, ilg qual leva si cun granda furria à schmanatschas ancunter tieu pievel à triepet, à schenta ses mals cusselgs pli à pli annavant, à para gual sco ti lessas laschar prender surmaun las sgrischurs da las scüradengias ad iddolatrias papalas.

O senger schanegie à tieu pievel à lai bucca vangir à tuorp à zanur ti hierta. Ô senger Deus dils comps guarde sin tia baselgia culs œlgs da tia misericordia, enten las grevas persequtiuns da quest temps. Ti eis ün refugi à schuz dils paupers, ün schirm ent ilg basengs. Dai bucca l’olma da tia turteltuba à la bestia, à lai bucca ti hierta enten griflas ner par ün raub enten lur dents. Ti eis ilg ver schuldau. Senger ei tieu num, leve pia si à vurregie par tieu pievel, à chi maunca bucca ne vaffens ne forzza, à pon conderscher or senza miez tschaffe schiltt à spada à spendre senger. (Fehlt ein Blatt.) (f. 179a) laschar davantar, ô ti schilgus Deus, mò meg ad ils persequittaders nodas à termbs, sco ti has mess à la granda maar à gig, antraquan quau deis ti vangir à bucca pli lunsch, à quau dein tias furiusas vellas sa schenttar. Ti has da gig annau fermau à faig star cheau las guerras par tutt ilg mund, rutt ils ballesters sfarcau las lantschas, ad arsantau lur cars cun fieug. Nossa spada nus ha aung mai gidau mo tieu maun dreg tieu bratsch, à la lgisch da tia fatscha nus ha consalvan.

O senger ti eis gaul quel ca ti eis staus, tia fei vardad à gratia ei münchin [[münchia]] damaun nova, veng en agid à tieu pievel à consalva ti hierta. Fai davantar nars ils cusselgs da d’Achitophel, spazze ils deseins da Haman, à fai curdar sin sieu cheau, dai alg annamig auter da far, anquere à casa la pompa da lur œlgs gramadis fai ch’els sa compelgian sez, enten la lavur da lur mauns à lur peis vengian pilgai enten la reit, ch’els han tandieu ad auters.

O gist Deus nus lai pò vantzei ver tes gists truvaments ancunter la pittauna da Babylon, ca nus pudeian (f, 179b) clomar cun aulta vusch: Ell ei curdada ell ei curdada Babylon quella granda [pittauna] (Apoc: xviii). Ta ragorde senger da sia türaneia, à lai pò vantzei vangir sur ella ilg temps da sia vandetta.

Arve si ils œlgs da tutt princis, à potentats ch’han surdau lur pussanza à forza à la bestia dai ad els ent ilg cor ch’ells suenter tia prophetia hassegian la pittauna la fetschian dsearta à nieua mangian sia carn à l’arsentian cun fieug (Apoc: 17. V. 13. 16).