Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/233


Il Cudisch da Priedis 225

A nunder ven ilg puccau dilg fall dad Adam ad Eva. A chi ha faig far puccau Adam ad Eva, ilg giavel, cuntutt vasseit vus, ca tutt ilg mal dilg mund ven nau tras la scuvidanza dilg giavel. Cur ilg carstiaun ha bear andirau sin quest mund scha ven lura la freida mortt. Quant puccadusameng va quella antuorn cun ilg carstiaun? Ella fa ca ilg carstiaun sto bandunnar tutt sia rauba, sia molgier, bab a muma, filgs à filgias, tuts pa[r]ents ad amigs. Ella prenda navent dilg carstiaun sia belltezia, sia farmezia, sia vasida, sia udida, sia favealla. Ella fa sparchür l' olma or dilg chierp, ün or da lg' iauter. Cun tanta starmantur, ca quels ca statten speras à miran tiers, pon buc sa rataner da larmas. Ella fa ch' ilg carstiaun quella bealla (f. 116a) creatira ven aschi macortta ch' ün ilg sto portar navent zupar vi en la terra, lau ven ell milgiaus dils vermbs, sch[m]a[r](m)tschescha, à tuorna enten puolvra. Chi fa morir? Deus; Deus mazza, à fa puschpei vifs. Parchei? Paramnr dilg puccau, à nunder ven ilg puccau, dilg fall dad Adam ad Eva, chi ha surmanau Adam ad Eva? ilg giavel, cuntutt ei la mortt vangida ent ilg mund tras scuvidanza dilg giavel.

Co va ei cun ilg carstiaun suenter la mortt? Las olmas da quels ca mieren en lur noncardienscha, ad en lur puccaus, vengian porttadas dils dimunis, ent ilg uffiern, lau ston ellas esser en grandas, sgrischeivlas peinas, sclausas or da la vista da Deus, antraquaun silg gi adessa, sin lgez g[i] ven nies senger à lavantar si lur corps, à far vangir lur olmas puschpei enten quels corps enten ils quals els han faig puccau, par ratscheiver ilg truvament, ell ils ven à metter da sia vartt seneastra, à ven à gir ad els, tilleit navent vus schmaladeus ent ilg fieug perpetten. Ad (f. 116b) els vengian à stuer ir ent ilg uffiern. A chei ei lau? Lau ei scüradengias à mai naginna lgisch, lau ei beara milliera damunnis, lau ei ün vierm, ca mai na miera, ün fieug ca mai na stizza, ünna mortt perpetna, els ston morir ad ün morir, à mai morir or tras ô paupras creatiras.

Nunder ven quella mortt? Nies senger Christus ven à dar ilg truvament, à gir tilleit navent ent ilg fieug perpetten. Mò parchei ven ell à far aschia cun sias creatiras, sch' ün bab parness ün sieu filg da dodisch ons, ligias à lgi mauns à peis ad ilg fris en ünna calchêra ca cardess, ilg filg bargis, ad ilg bab mirras tiers duos treis huras, co sieu filg ardess, à sa parness bucca puccau dad ell, à schas bucca giu ünna larma, scha vangiss tutt à ver marvelgias chei quei filg vess aschi stridau ilg bab, ch' ell ilg vess frieu ent ilg fieug ad arsantau. Duvein nus pia bucca ver marvelgias, à spiar suenter, chei la caschun seigig, ca Deus ven silg gi adessa, la granda partt dils (f. 117a) carstiauns sias creatiras à fierer ent ilg fieug perpetten à mai na prender puccau dad els à semper buc. La caschun da quella condemnatiun ei ilg puccau, a nunder ven ilg puccau

Romanische Forschungen XXX. 15