Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/232

224 Il Cudisch da Priedis

ca nus tarchiaven tuts, ch’ell less gual morir, ad aungalura eis ell vangieus si. Parchei? Parquei ca si hura à Deus lgi ha tschenttau fova aung bucca vangida. Quella gada eis ell morts. Parchei, parquei ca si hura ca Deus ha tschentau ei vangida, cuntutt ca Deus ha tschenttau à münchia carstiaun si hura da morir, ad hau zupau avant nus quella, scha nus rastigein, par ca la mortt cur ca ella ven cun sia faulsch nus afflig bucca nunrastiaus. Mò parchei ven ella malliada cun ünna farcla.

Nus essan sco la sallin à schi gig sco la sallin ei ora silg feld, schi eis ella en prigel da purginnas, da tempeasta, ad autras malas auras, ils vtscheals pon malgiar ünna partt, la bieschcia malgiar à tschapitschar sutt, mo cur ella ei madira, scha ven la madonza cun sia farcla la meda giu, la portt en clavau, lau eis ella sagira. Aschi gig sco nus essan sin quest mund scha essan nus en grands prigels, en prigels da malas (f. 114b) auras, en prigels da malas bestias, en prigels da mala lgeut, en prigels da malsoingias, en prigels da dimunnis. Mò vantzei tarmetta Deus sia madonza la mortt cun la farcla, quella nus meda giu. A Deus tarmetta ses aungels quels nus porttan en la casa da Deus enten tschiel. Lau essan nus or da tuts prigels, or da tuttas malsoingias, or da tutt mal.

  Nunder la mortt vengig.
Tras scuvidanza dilg giavel.
2.Partt. Par l’autra amparnein nus

Co ei quei d’antallir? Deus ha giu scaffieu ilg carstiaun suenter sia sumelgia. Tschentau ent ilg paradys, ent ilg jert dad EDEN, dau tiers da mangiar da tuts frigs (auter ca dad ün pumer buc, la schmanatschau, sch’ell maingig da quei frig, scha vengig ell à morir da la mortt) tutts lgimaris da la (f. 115a) terra, à tuts vtscheals ubadivan ad Adam, ilgs aungels surviven à lgi carstiauns, Deus sez vangiva ent ilg iert à plidava cun Adam ad Eva. Cur ilg giavel ha vieu quella lur beadienscha, schi ha ell scuvieu ad els quella, ei ieus en la searp, ad ha cun sias mansengias surmanau Eva, ch’ella ha mangiau dilg frig scummondau, à suenter quei er Adam, Deus ha si sura faig sco ell ha schmanitschau, dau ilg truvament, ad ha gig ad Adam, ad à tutt sieu vangir suenter, pulvra eis ti, ad en pulvra vens ti à turnar, aschia vaseits vus ca la mortt ei vangida silg mund tras scuvidanza dilg giavel. Quantas malas caussas crad ei tier à lgi carstiaun sin quest mund, ell sto luvrar, à ver maltemps ad enten las savurs da sia vista, mangiar sieu paun, ei crada tiers à lgi beara tristezia, à mala currada, ei crada tiers da beara sortt malsoingias. morrias, fumaz, guerras, pruvinnas, bovas, ruvriers, tearratriembels, chi tarmetta quellas caussas? (f. 115b) Deus tarmetta. Parchei ca Amos gi ent ilg 3. cap. chei seig nagin mal ent ilg marcau, quei ei nagin straf ca Deus haigig buc ell tarmess. Mò parchei tarmetta Deus tantas malas caussas sin ilg carstiaun paramur dilg puccau.