Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/208

200 Il Cudisch da Priedis

à fus tutta via bucca par els. Sch’els han mal, ch’els vengian persequitai, hassigiai da mala lgeut, squitschai da paupradad, da malsoingias ad autra crusch, ch’els en tschocks ner schürai, à savessan, ti vens à stuer viver en tala crusch aung ver 20 ner 30 ons, scha figeit vus quint, chei vangissen ei ad (f. 79a) antscheiver. Ei vangissen malpatients, ei puplassen, desperassen, ei tarchiassen, nus lein ont curdar anzacurras, ca pender adinna. Cuntutt ha niess perpetten Deus faig er questa causa sco las autras, sabiameng à nus ha zupau l’hura da la mortt, par ca nus sa rastieian münchia gi sin quella, suenter l’exhortatiun da nies senger ilg qual gi, guardeit, vilgeit ad ureit, parchei ca saveits buc cur ilg senger ven.

Guardeit gi ell, ell vult ca nus duveian guardar sin Deus, chei ell nus commondig ner scummondig, sin sattanas ch’ell nus laguttig bucca sc’ün liun. Silg mund ca quel nus surmeinig bucca cun sieu Exempel. — Sin nus ez ca nus savundeian bucca nossa mala carn à spondeian nies sallit. Vilgeit gi ell. Ell vult ca nus vilgeian, bucca culs œlgs, mo culg cor, cun quittau(n) par niess sallit ca nus bucca durmian en puccau, sco quels dilg amparmer mund, à da Sadoma. Quest vilgiar ei basengs enten tuts stands, en baselgia, quau ston ministers vilgiar par lur auditurs, à par lur sallit. En darchüra (f. 79b) quau stòn oberkeits vilgiar, par lur pievel, struffiar à defender. En casa quau ston bab à mummas vilgiar par lur uffants, à par lur olmas.

Ureit gi nies senger, guardar, vilgiar ei buc avunda, quei san far er ils gottlos, à las bestias. Ei sto er esser vangir urau, à clommau Deus enagid, l’uratiun plai à Deus pli bein ca tutt. Quella ei la scala par la quala nus mein sin tschiel tier Deus, à la canal tras la quala ell tarmetta sieu agit giu tiers nus. Scha satanas pò volver ils œlgs dad ün sün la rauba durmantar ün ent ilg puccau, à handriar ent l’uratiun sch’eis ei faig. Schi co sa dei ün rastiar tiers la mortt. Scha quest nies frar vess buc urau, schi cò vess ell duvieu morir, mo lei morts en l’uratiun, sia uratiun eis ida avant tiers Deus, à sia olma suenter. Ò bab da tschiel schev ell, iau racommond à chi mi olma, ò beau ella. Ussa pò ella mirar sin Deus, uss velg ell enten tschiel, ussa cantt ell hossiana en stailg dad urar, urein er nus dantand ca nus pudein. Ureit ca Deus nus parchürig (f. 80a) da guerras, fumaz, morias ad auter strafs, urein pilg soing spirtt par pardunnament da noss puccaus, par ünna beada mortt, par ünna lagreivla lavada, à par la vitta perpettna. Ô Deus ti nus has zupau la mortt dai grazia ca nus sa ristigeian andreg la tiers, arve ilgs œlgs da nossas olmas, fai ti vilgiar nos cors, nus dai tutt quei, ca tiers tia gliergia, à tiers nies sallit surveschig, tras Jesum Christum amen amen.