Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/184

176 Il Cudisch da Priedis

Quest Ismael ei da sieu vangir nau er staus ün Judeu. Aschi ün listig à malliziuns hum sco la tearra haigig purttau, ün fauls malfideivel morder à lader ca tumeva ne Deus, ner deva hanur als carstiauns. Sch’ils Amonitters vantschevan, schi mav ell à cuortt ad (f. 44b) antardiva sieu aigen pievel ils Judeus, ad urgiva bear mal. Sch’ei mava bein cun ils Judeus, schi sa saveva quest cumpaing puschpei volver, sco ilg chiet sin la tuorr, fova cuntut ilg pli nauscha buob pleins da pultrengia, ch’ilg solelg mainan haigig tuccau. Vi da quei sa vez ei quant ver ilg ei quei ca Christus ha gig als ses, lur aigien pievel d’casa ven ad esser lur annamig. Ie quell fa savents bear pli donn ch’ilg annamig sez, e(i)[r] vi da particollares parsunnas parchei ca ün spechia quei bucca dad ell à la tiers sa ell tuttas commoditats à davantaigs da far dann. Aung ünna gada quei savez ei vi da particollares parsunnas. Fratrum quoque grazia rara est. Quei ei? Quant faulsameng ha Cain manau ora sieu frar Abel ad ilg ha sturnieu, ner strunglau, ch’ell mai na vess saragordau da quei. Quant malfideivlameng ean ils filgs da Jacob y antuorn cun lur frar Joseph, ha Abimalech bucca prieu la vitta à 70. frars sin ün crap. Quant fig sa lament Davit dilg malfideivel (f. 45a) Achitophel, ie Christus sez dilg sieu tradittur Judas. Tala lgeut ei stada avant temps ils Edomitters, ca vangivan nau dad Esau, à fovan frars dad Israel, mò mussaven ancunter els tuts mals lists à crauns, schevan ad ils Babiloniers, ils quals ils manaven navent, à ruvinaven, els schevan hei bucca ils schanigeias, bucca calleigias, à duveven pò esser lur parrents da la quala nauschadad Davit salamenta. Quei essen nus vangi partschearts enten noss schvurrins, à pauper stand da nossa terra, quels ch’han ilg amprim vollieu esser ils melgers patriots ean silg davos davantai ünna moria, à ruvinna da la terra. Hei nus vein ils cassau quei ei ilg gi, ca nus vein garrigiau, nus vein muntanieu, nus vein survivieu.

Par lautra fova Godolias bein ün Judeu, mò da temma da Deus, si dreg à gallgiarts, ün grand amig da la patria, à da la gistia, par la quala ell savents (sia vitta) cun ilg cor, à cun sia vitta ha vugiau (f. 45b) latiers fov ell amigeivels à liberals. Par quella sia bunna damanonza tannev ell char ilg reg Amon ad ha mess ell par vicari en la Judea, à buc Ismael. Tiers quest Godolia vangiven ils Judeus ca fovan spatatschai tils quals ell ha faig ün bi plaid ent ilg capitel si d’sura, à vess ilg pievel, b, à, bein en lur terra sut sieu ragiment pudieu cassar, sch’ell fuss rumanieus en vitta. Mò en quei ha ell fallieu da carstiaun, ca ell ad Ismael ha cartieu mema bein, ilg ha anvidau à past à schbittau fideivels varnegs, sco ei sa vei elg capitel. A questas beallas damanonzas da Godolia dein tutts christiauneivels regenters savundar, parchei ca Deus ils aulza bucca par lur gudaing, hanur ner bealla vitta, mò par ca els surveschian à Deus ad à lur patria parquei