Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/169


Il Cudisch da Priedis 161

cœlestiala, has seid schi veng tiers Christum ell eis la unfrenda da la vitta, ei graviaus cun malgistia schi veng tiers Christum, ell eis la gistia. Temmas ti la mortt schi veng tiers Christum, ell ei la vitta, has ti ün dalleg suenter ilg tschiel, veng tiers Christum, ell eis la via, stramentas ti de la scüradengia, vent tiers Christū ell ei la glisch. Ilg num da Jesus ei staus tant plascheivels à char à lgi apostel Paulo, ch’ell enten sia epistlas antuorn 500 gadas ha gig à repattieu. Ignatius ün velg mussader da la baselgia a martter, ilg qual ei dilg imperadur Tirano ano Christi 90 vangieus mess avant ad ils lgimaris salvadis. Cur ell ei vangieus spiaus, parchei ell enten tanta turtura à peina ilg num da Jesus aschi savents repetteschig, ha ell faig rasposta, quest (f. 28b) num eis aschi fermbs carschieus à ragischaus enten mieu cor, ch’ell tras naginna turtura à peina pò vangir or da quell ragischaus.

Ach senger Jesu, seigias era pô ilg niess Jesus, enten la vitta ad enten la mortt.

Bernhardus gi senger Jesu ilg tieu num eis ün meel enten la mia bucca, ünna canzun enten mias orelgias, ün legrament enten mieu cor, ell eis er ünna madaschinna, sch’ils tes puccaus ta gravegian à fan anguscha schi seigig Christus ilg tieu conforttader. Ilg num da Jesus seigig à tia conscienzia ün pflaster, par quei (quei) clam Lucas, cap. 18 v. 13 senger seigias à mi pauper puccant misericorgeivels. Ean anchüns malzauns enten prigel da la mortt à quell seigig Christus ilg salvader à miedi. Ilg num da Jesus seigig la sia madaschinna, quell clammig cun ils diesch da bienmal, Jesus char meister ta preng puccau da nus, eis anchün enten prigel da la vitta (f. 24a) quell vengig tiers Christum ad ilg num da Jesu seigig ilg sieu confiertt, ell clammig era cun ils apostels, senger nus gide ner ca nus pirin. Duvess anchün morir, mire tschau ei quell ilg qual prenda si ilg spirtt. Quell ca crei enten Jesus quell ven à viver scha gie ell morriss, à quell ca viva à crei enten ell, quell ven enten perpetten buca morir. Quell clomig cun soing Stephano Act. cap. 7. v. 59. Senger Jesu preng si mieu spirtt: ach gie senger Jesu, ti eis la nossa spranza, ilg nies confiertt, la nossa latezia, ilg nies sallitt, la nossa vitta enten la vitta ad enten la mortt, parchei ch’ilg ein enten nagin auter ilg sallit ad eis nagin num daus sutt ilg tschiel als carstiauns enten ilg qual nus stuveian vangir salfs ca ilg num da Jesus.

La memoria da la dunschela beada.

Nus savein la sia ner tschau er bucca pusseivlameng ver andament àn qual causa ludeivel da la dunschella da bunna memorgia? Tuccant tiers la sia schlatta (f. 24b) eis ella stada dad ünna velgia ludeivla granda fig niebla schlatta da Salis: la quala schlatta ha dau ussa da bears ons annau à nossas ludeivlas terras de la Rhetia bears grands ad aults dachiaus singiurs.

Romanische Forschungen XXX. 11