Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/160

152 Il Cudisch da Priedis

(f. 10b.) Usa lein nus vangir vi da la parsunna da nossa chara sora barmiera?

Da treis caussas pò ilg carstiaun vangir ludaus, sch’ell nascha bein, viva bein, miera bein. Da questas treis caussas pò er vangir ludada nossa chara sora barmiera. Quella ei naschida à Lgeant ent ilg onn 1623. dils 27. da July, ad ils 28. vangida battiada, dilg reverend studigiau à sabi s: decano Stephano Gabriele, minister dilg lieug à vangida messa num Trinna. Sieu bab ei staus Gav. Jañ. Pfister da Wuorz, à burgeis da Lgeant, il qual ei staus dus ons cavalier à Sonders sutt ilg Landshauptma Christoffel vō Mundtalta. Sia mumma ei stada dunna Sallome de Florin de Lgeant, sieu tatt à tatta davartt ilg bab en stai Risch pitschen Pfister da Wuorz à Trinna da calchiera er da Wuorz. Sieu tatt à tatta davartt la muma en stai Seckelmeister Jañ Paul de Florin, ilg qual ei bears ons enten uffici dilg Oberkeit à Lgeant.

Ella ha vivieu enten sia iuvantschelladad cun granda (f. 11a) castitad à temma da Deus. Ent ilg onn 1644 s’ha ella compingiada cun ilg singiur Risch da Cadunau da Wuorz, ad ilg 3. da Marz enten quei oñ lur ligiam vangieus confermaus avant la hundreivla baselgiada da Lgeant, dilg reverend bein studigiau sing: decano Lucio Gabriele, cun quell sieu marrieu ha la vivieu er cun granda tema da Deus, ha sa prieu puccau dils paupers, ei stada amigeivla cun scadin. Mò chei davent ei? dils 10. dad Avrill, ven la mortt, ent ilg onn 1646 sent ella stain la malsoingia. Ei aber enten quella adinna stada comparteivla, bein trostigiada, à rastiada dad ir à casa, ad ils 30. dad Avrill ven la mortt, catsch ella maun, à prend à lgi la vitta, mò ella surven pir lur la vera vitta à va à casa tiers ilg senger. O vus mes chars uss ei ilg temps da la stad, vus sageits giu ilg fein, madeits las meass. Parchei figeits quei. Parchei ch’ella ei madira. La mortt fa cun ils carstiauns er aschia, la prend ad els vitta, l’ha nagin adaig sin iuvens ner velgs. Parchei fa ella quei. Parchei ch’els en er madirs, cur la mortt ven (f. 11b) vi dils uffants, scha gie els en giuvens schi en els madirs, cur la ven vi da quels da cummina velgiadengia, sch’an els er madirs, cur la ven vi dils velgs, schi en ei er madirs. O ti pussent Deus, damai ca nus savein buc cur nus essan madirs, cur l’hura ei quau, cur la mortt ven schi nus ampreste po la grazia da tieu soing spirtt, ca nus pudeian, à chi survir ad ubadir, nus sin quella rastigiar à davantar hartavels da la perpettna beadienscha, ca ti has samchiau à tes cartents da semper annau tras Jesum Christum Amen Amen.