Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/95


Märchen 71

vi el per in striun. La sera, avon ch' el dueva vignir mess vi, ei aber vigniu tiel figliol en perschun in um vegl cun ina capialla lada, e ha detg, el vegli gidar, el deigi mo vignir cun el. Igl um vegl ei ius cun el vi da tschei meun la mar, e leu ha el detg: „Ussa vesas il tiu chisti; va vitier; tilla pil brensin, e di alla survienta, che vegn ora, ella deigi dir 5 à tia dunna, ch' ella duessi trer ord sac dil libroc al fravi, che dormi, la clav.“ Quei ha el fatg, et ei gliei reusiu alla signiura princessa de survignir … la clav. Schi gleiti sco il figliol ha giu la clav, ha el priu e vulviu ella; e vignient igl um ner, ha el garegiau, ch' el, il chisti e tut lien, priu ora il siu padrin, tuornien, nua ch' ei seigien stai; et sil moment eran ei 10 puspei a casa. Gliautra dameun, cul retg ei lavaus, era el tut surstaus de puspei ver sia feglia et il chisti de siu schiender. La clav ei aber vegnida satrada dil figliol pli tard ton funs el tratsch, che negin anfla.

58. Il cavagl alv.

Dus buns amitgs fagievan ina gada viadi tras in uaul. Ei era vi encunter 15 … sera, et els dus eran bucca perina, tgei fa. In leva ira tochen el proxim vitg, e l' auter vuleva ruasar sut in pegn egl uaul. Nun vignient perina, ei igl emprem ius ei vitg e l' auter ei samess à durmir sut in pegn. Tard vi ella notg ha el udiu a fagien ina terribla canera ella roma de quei pegn. Miront el si, ha el observau treis strias, che raquintaven, tgei 20 mintgina vess fatg. La davosa ha el eunc udiu, tschellas duos vevan schon finiu lur historias. „Jeu hai fatg il pli grond don“, raquintava la stria, „pertgei jeu hai fatg vignir la feglia dil retg mal malseuna, e quella era ina zun buntadeivla dunschala, ina mumma dils paupers. Tut haveva fetg bugien ella enten il marcau. Mo in remiedi sa gidar ella, e quel sa nagin; 25 sch' ins prendess in cavagl alv, senza menda, e mass cun quel, avon la levada dil sulegl tut à galopp, tochen ch' el suass, e rimnass quei suadetsch, e dess de beiber alla princessa, … lu fuss ella à metsch!“ Sinquei ein las strias semessas sin lur sceuas et idas ina suenter lautra à casa. Gliauter di ei il giuven, che veva udiu tut, arrivaus el marcau. Leu ha el udiu 30 nuot auter, che bargir e suspirar pella bunna feglia dil retg, che negin miedi sapi gidar. Senza tema eis el ius tiel retg e ha detg, el vegli1 giadar la feglia; sch' il retg lubeschi ad el de prender damaun, bein marvegl il pli bi cavagl, ch' el hagi en stalla. Cun plische ha il retg lubiu, et il giuven ei galoppaus cul cavagl, tochen che quel suava; ha rimnau il suadetsch 35 … en in calisch, e dau de beiber quei alla dunschala. Sil fiat eis ei vigniu meglier culla feglia dil retg, e quella ha dau siu maun sco spusa al deliberatur. Mont quel in di cun sia dunna, sco prenci, à spas, ha el entupau siu amitg, e quel ha dumendau el, co' l hagi fatg sia ventira, et el ha raquintau, co la caussa seigi schabiada, ha aber discussigliau agl amitg 40 ded ira per tadlar ora enzitgei dellas strias, quellas seigien ussa fetg attentas.

  1. ed. vgli