Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/93


Märchen 69

fetg vilentaus, ch' il fegl vess empriu mo in bustab, et era decidius de bucca schar ira ditg il buob à scola Sin il tulenar de quel ha el tuttina eunc termess in onn à scola. „Tgei has empriu uon?“, ha il bab dumendau. … „Il B.“, ha il studen rispondiu. Quella gada ha il giuven stuiu hariar e rugar ditg il bab, tochen ch' el laschi eunc ira in onn; petgei il bab 5 scheva: „Per emprender mo in bustab ad onn, stai à casa!“ Finalmein ha il fegl eunc urbiu ora in onn. Turnont quella gada à casa, ha el detg al bab, el hagi empriu il C. Ussa era il bab tut ord da sen per spira gretta: „Tgei emprender mo treis bustabs en treis onns?“, ha el detg al fegl; „Tei laschel jeu grad ussa mazzar tras mes fumegls.“ Adumbaten ha il 10 giuven explicau, el sapi igl ABC, sco ei saudi, e quei vegli dir bia; et el sapi far, ch' il bab derschi ora ina gada l' aua sur ses meuns. Il bab ha cumendau à dus fumegls d' ira ora egl proxim uaul e mazar il giuven. Per enzena, ch' ei hagien mazzau el, ha il bab cumendau de purtar la lieunga et ils egls dil fegl. Arrivai egl uaul, ha il giuven cun larmas 15 rugau ils servients de bucca mazzar el et ha comuentau aschia ils cors dils serviturs, che quels han detg, sch' ei aflien in animal salvadi, ch' ei sapien cavar ora ils egls e tigliar ora la lieunga1, veglien ei schar viver el. En quei moment eis ei curiu neutier ina lieur, et ei curdada morta avon ils peis dil giuven. A quella han ils serviturs chitschau ora ils egls e tigliau 20 giu la lieunga e purtau quei per enzena, ch' il fegl seigi mazzaus, al signiur.

Il giuven ei aber ius pigl uaul viaden, tochen ch' el ei arivaus tier ina via gronda. Sin quella ha el entupau dus paders. Dumandont el quels, nua ch' ei vomien, han ei raquintau, ch' il papa à Roma seigi morts, e siu successur vegni gleiti ligius ora della tuba. Els mundien tiella redunonza, 25 che serimni per spitgar la vignida della tuba. Cun plischer ha il giuven priu l' invitaziun dils paders ded ira cun els, et ei viagiaus vinavon en lur societat. Vignient els sper ina fontauna, han ei semess giu per marendar. Cheu ei ina truplada reunas vignidas ord ina proxima paliu et ha entschiet a quaccar. Ils paders, che vasevan, ch' il giuven deva bia adatg sin quellas 30 reunas, han emprau el, tgei quei vegli dir. „O, ei rischunan mo à mi, co jeu sapi gidar la feglia malseuna dil retg, che regia el proxim marcau!“, ha il giuven rispondiu. Cura ch' els ein arrivai en il marcau, han ei udiu, la feglia dil retg seigi schon dapi siat onns malseuna e negin miedi sapi gidar.

Cun ses dus compogns ei il giuven ius tiel retg, et ha giu à mognia 35 de giadar la princessa. Sin quei ha il retg manau els treis ella combra, nua che la princessa era en letg; leu ha il giuven fatg cuvierer ina meisa cun ina tuaglia alva e lura cumendau als serviturs, de tuts star anschanuglias entorn la meisa e dir paternoss. Bein gleiti ei vigniu ina reuna de fenestra en, cun ina blada en bocca, ei semessa sin quella meisa et ha 40 schau dar la blada ord bucca. Cun quella blada ha in dils paders parvergiau la feglia dil retg, et en quei momen eis ella vegnida seuna. Plein plischer leva il retg dar al bien deliberatur sia feglia per spusa; aber

  1. ed. lieuga