Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/80

56 Märchen

de quella ha il giavel ditg seduvrau, aber ha il davos tutina stoviu zeder, vesent, che nagin remiedi possi far vegnir alva leuna néra. El ha viu, ch' el era quella gada pigliaus, et ha saviu far nuot auter, che dar vinavon danèrs senza spargn al pur. 5

45. L' ampla d' aur.

In mulinèr haveva treis feglias. Las duos veglias eran loschas e nauschas, … la giuvna encuntercomi buna e carina.

Mont il mulinèr in di alla fiera, han las duos veglias comondau de cumprar per ellas in bi vistgiu niev, e la giuvna ha suplicau, ch' el porti 10 ad ella in matg verd.

Il bab ei ius alla fiera et ha cumprau ils vistgius; mo in matg verd ha el bucca survigniu, essent ch' ei era grad il pli criu unviern. Mont encunter … casa, eis el vegnius tier in casti. Las portas de quel ein saviartas tut de sezzas. El ei ius en, e lu ein las portas se serradas. Mo dapertut 15 regiev' ei leu ina gronda tgeuadat; ei pareva, ch' il casti fussi nun habitaus. Mont d' ina scala si, eis el vegnius tier la cuschina, nua ch' ei ardeva in grond fiug. Sin la platta de fiug stava in grond gatt, che mulava caffee e mirava tuttavia bucca mitgiert sin el. Havent preparau il caffee, ha il gatt entschiet a far siu viers, sin il qual igl ei vegniu neutier ina entira 20 roscha da gatts. Era il mulinèr ha stoviu semetter en lur compagnia. Il caffee vegneva presentaus en finas tassas, e surviu si leutier dellas pli bunas caussas.

Suenter tscheina ha il gatt grond manau igl um en ina bellissima combra, nua ch' el ha dormiu l' entira notg ruaseivlamein.

25 La dameun eis el ius ora en jert, sche fuva ei leu in stupent bi rosèr sper la fontauna. Sisum quel paradava ina rosa. Tut leds, ch' ei reusseschi … uss' ad el de purtar à sia feglia il desiderau matg, rumpa el giu la rosa, mo auda en quei moment ina vusch, che di: „Lai star quei!“; et ina sgarscheivla … siarp seruschna si ad ord la fontauna, e sevolvend encunter el, di 30 ella: „Demai che ti has privau mei de quella rosa, stos ti dar à mi tia feglia; fas ti quei bucc, sche dueies ti morir!“

Tut trests ei il mulinèr arrivaus a casa. Surdont la rosa alla giuvna, ha el detg: „Cara feglia, quei ei stau ina cara rosa; jeu hai stuiu empermetter … persuenter Tei ad ina sgarscheivla siarp; mo pli bugien vi jeu 35 morir, che buca tener mia empermischun!“ … Las duos soras veglias sevilaven sin la giuvna e schevan, ei seigi endretg, ch' ella vegni castigiada; ella hagi adina da vuler enzitgei aparti; havessi ella giavischau, sco ellas, in vistgiu, sche havessi ella spargniau la tristezia al bab. La giuvna consolava il bab e scheva, ch' ella vomi fetg bugien en il casti; la macorta siarp vegni sigiramein 40 … a far nuot dil mal ad ella. Ell' ei ida e vegnida retscharta en il casti curtaseivlamein dils gatts, ils quals han manau ella suenter tscheina en ina combra d' extraordinaria bellezia. La notg ha ella sentiu, ch' igl