Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/74

50 Märchen

en claustra e semess sper el à meisa, et il buob deva trasò vi las meglieras bucadas à lez e scheva, el duessi magliar, ch' el possi star ora ded ira dameun entochen enta parvis. Ils paders vasevan aber bucca Niessegner e savevan bucca, cun tgi il buob tschintschava. Suenter tscheina ei il buob 5 ius cun siu compogn à letg en la speronza ded' anflar gliauter di il parvis, et ha enflau quel. Pertgei gliauter di han ils paders enflau el morts; Niessegner era ius cun el.

40. Il pescadur.

In retg vuleva dar ina gronda gastaria e ha fatg de saver, ch' el vegli 10 remunerar rihamein il pescadur, che furneschi ad el en abundonza pescs tier quella gastaria. Denter ils pescadurs, che ein sepresentai al retg, fuva il bab d' ina roscha affons. Cun quel ha il retg serrau giu il contract, mo ha el madem temps detg, sch' ei duessi fruntar, ch' el surveschi bucca cun pescs avunda, vegni ei a custar sia vitta.

15 Gl' auter di bein marvegl ha il pescadur priu sia reit et ei ius ora tier las rivas della mar. Mo adumbatten fuva tut sia breigia; el ha pegliau buc in pesc; er' il secund di ha el pescau senza success. Il tierz di ha el pegliau in aschi stermentus grond pesc, ch' el ha stuiu applicar tut sias forzas per trer el ord l' aua. Quei pesc ha lu entschiet a plidar et ha 20 detg: „Fènda si mei e pren ora il dadens; — il cor dai a tia dunna, il lom a tiu cavagl, il dir a tiu tgeun et il fèl metta en jert! Gl' auter meina tier il casti dil retg; Et ei vegn ad esser sufficient per sia gastaria“. — El ha fatg aschia, et il retg ha dau ad el ina buorsa pleina daners d' aur. Era cun il dadens ha el fatg tenor comond dil pesc, e pren mira! en curtgin 25 eis ei carschiu duos spadas, il tgeun ha fatg dus chigneuls, il cavagl dus puleins, e la dunna ha parturiu dus figls. Quels ein1 carschi si dus gronds e bials giuvens, e semegliaven aschi fetg in l' auter, ch' ei era nunpusseivel de distinguer in da lauter. Carschi ha in dils schumelins detg encunter lur geniturs, els massien aschi bugien empau per il mund entuorn. Ils geniturs 30 ein da quei stai cuntents, e la mumma ha porschiu ad els in ani schent, ch' els deigien far permiez quei ani e prender cun els, et aschi gleiti, ch' igl ani ded in vegni ners, meunchi ei enzitgei à lauter. Scadin ha priu in dils sabels, dils tgeuns e dils cavals, et ein semess sin viadi. Vegnent en in liuc, nua che la via mava ora en dus roms, han els priu in cordial 35 piettigott et ein sespartgi.

Encunter sera ei il vegl dils giuvens vignius en in uaul. Cheu ha el observau ina hetta et ei intraus en quella. En cuschina er' ei ina giuvna, et el ha suplicau de schar star el leu sur notg. „Dieus pertgiri“, di la giuvna, ti eis gartigiaus en ina hetta de dudisch morders. Fai che ti 40 vegnias naven, schiglioc vegnen els a mazzar tei!“ Il giuven ha rispundiu, ch' el hagi ina buna spada et in bien tgeun e temi nuot ils morders; ella

  1. ed. eiu