Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/690

658 Sagen

111. La stria, che haveva se fatg cavagl.

In fuormann de Surrhein vegniva cun dus caval encunter la pun gronda. Tut anetgamein se ferman ils cavals e fan buc in pass ne anavont ne anavos, sche gie ch' il viturin deva cun la gheisla ed ils pugns. Ils dus cavals havevan aunc mai se mussau stetics ed il viturin ha finalmein se fatg en, ch' ei podess esser striegn, che havess noschiu ils thiers. El catscha siu cunti en in calun al cavagl de maun seniester ed enaquella han ils cavals puspei tratg sco vivont. Vid il cavagl vesev' ins negina noda dil cunti, zun nuot. Mo gl' auter di ei vegniu a docter ina femna, che haveva giest quei snez enta culiez. Quella han ei pegliau si ed igl Obrigkeit ha termess ella a Cuera sin dertgira, aber il striegn ha gidau ella ord tuttas fallas.

112. Ils cavals dil barlutt.

Dus frars de Muster havevan plirs cavals, denter auter in colli ed in schemel. Mo quels dus thiers vegnevan adina duvrai da notg dellas strias. La damaun vesevan ils fumegls, ch' ils pauper thiers eran tut en ina aua dil suar ed ils cavels della cuma e della cua eran fatgs en terschollas. … Ina damaun ha in mat de Muster entupau quels dus cavals curent tut spuentai giu dil fistatg dil Run, pertgei ch' ei era gleiti las uras de tuccar de stizzar e lura stovevan las strias haver mess ils cavals en stalla, aschiglioc schabiav' ina disgrazia cun els e las strias havessen bucca saviu se naziar ded els pli. Ils cavals eran taccai sut e havevan si lur cumets e hottas, aber il car, el qual las strias sevevan, podev' il mat buca ver. El udeva mo lur gibels e lur risadas.

113. Igl umm e las treis strias.

In umm, che mava tras las Pardiallas, ha viu leu en las caglias treis femnas. Igl umm saveva buca capir, pertgei quellas se zuppassien da bi clar di ed ha rugadau neunavont ellas cun siu fest. El ha viu, ch' ei era femnas, ch' el enconuscheva, las quallas eran vegnidas sin lur scuas dil barlutt. Las treis femnas han smanatschau ad el, de manizar si el, che las gaglinas sappien magliar, sch' el ditgi ora ad enzatgi, co el hagi anflau ellas en las caglias.

114. La tatta stria.

Ord dado il vitg de Butschanengia viveva ina femna cun ina tatta ed ina buoba. La femna fagieva adina compognar la buoba la tatta a messa ed admoneva la buoba, de star eri e far suenter tut quei, che la tatta fagiessi avon. Mo la pintga ha detg, ella astgi buca far suenter alla tatta; pertgei cura ch' il farrer aulzi si quei popp per las combas, sche