Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/630

La Rosa d' in Curtin
De viuer prest fa fin,
La plievia po la smershentar
Calira quella po brisiar
25Tut po la rumper giu.
Talmeing va ei con nus
Sin quest mund enganuss,
La vita nossa po mai star
Malzoignias en la mortirar,
30La mort ei sia fin. Shi bauld che nus nascin
Shi bauld nus er' morin,
Cur nus sil mund vein dig brahau
E giu bia stenta è quitau,
35She ven la freida mort.
O vanadat dil mund
O gilgias dilg autùn
La feglia croda dil pumer
Christiaun iou rog, va buc' en eer,
[p. 53] 40 Te peina de morir.
Con larmas è dolur
Sto viuer rich è pur,
Biar cauld è freid sto in patir
Biar fom è seit sto in surffrir,
45E sil davôs morir.
Sh' in rauba ha sil mund
Ven in garmadis zund,
In beiva maglia tocca dis
In prend si lêff pil soing Peruis,
50O bein in bi solaz.
Lein metter che tiu faig
Haigi tutt d' aventaig;
Mo sti tier quei eis bucca crets
Sha tia Conscienzìa mord il pez,
55Sh' has ti bein de temer.
Has ina buna sort?
Pli mal ven far la mort,