Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/629

cun moingias alvas, mitschas mei
60senza quellas scurvanar.
Mo tgira frina en mullin
cun Caultschas menssesster ner,
sche vessas ti la alla fin,
ch' en de frina; eis ei ver?
65Vus pia, Amaturs dil Bab,
cul saltar va grad aschia;
El ei caschun de feitg bia mal,
jeu tei vissel, crai a mi.
[f. 31b] De biallas stivas pertgirei,
70sche vus schubers leis restar,
en tschiel culs Aungels a beai
Diaus guder et el ludar.
205.
(Consolaziun della olma devoziusa, Thront, tier Nossa donna dêlla Glish. 1690).
[p. 51] QVal' liunga ven pò mai
Sco iou bear garegiai,
Tutt si dumbrar manetlameing
Quei ch' il Christiaū shi grevameing
5Sil mund ha d' endirar.
Nies temps va vinauont
E passa sc' in sittom:
Il Giuven croda sco la flur
Il vegl morir sto con dolur,
10Ei va tutt en navos.
La vita dil Christgaun
Ei sc' in malmund pultaun,
L' ei sco 'l sablun de Lybia
Il qual sgolont per l' aria,
10sespiarda cun il buff.
Pôs viuer dig è liung
Mo fas cà grond cincun
La flur de tia vita va
Tiu meglier saung ei bauld sfredar.
[p. 52] 20 Ti cuorres tier la mort.