Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/627

Sch' ei san nuod auter, dien ei,
35Per dir a tutta[s] encitgiei,
Las seien ton domiastias.
Ei quei us perfetgiamein
Portau carecia, faitg dil bein,
Sco dieus a tuts camonda?
40Cudisch doctrina, tuts docturs,
Che Dieus ha schau davos a nus,
Aschia duess esser faulza.
O ti cristgeun, che valas nuod,
Surviens e marters dil dasut,
45A veis tanien uffeci;
Tacsei quels, ch' an il bal godiu,
E buca qu[e]llas, ch' an gniang viu,
Sch' vus veis zitgei giudeci.
204.
(Nach Ms. Bsa.).
[f. 30a] Grad uss vi jau la vusch alzar,
ach, con gronda vanadat!
biars fan schi not per il saltar,
ach, con nauscha vanadat!
5Na en verdat, tgi ei pli stuorn,
che bia noitgs pauc ruassar,
E sco ansauls siglir entuorn,
per lur spertadat mussar?
Sche mo quei leider daventas,
10fus quei gie schon grond esser;
cons han aber grad tras quei spass
piars lur Casa e schubra flur?
con tgei adaitg veing ei bucc saltau?
bein tadlau sil sunadur;
15pertgei ch' ei leu schliet luvrau,
piarden rauba et honur.
Tadlei, vus amaturs dil Bab,
sche vus buc spert quel untgis,
segir crodeis ent in grond mal,
20cul temps aischameing bargis.
63*