Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/610

Ord sia bucca ord ses Eegls stgirs
Spida l' aura stemprada spirs
Camaigs, tempiasta, à tun.
175Zundrar à smaledir,
En sees pli ordinari plaids,
Vult zun nuot vertir,
Smanaccia pungs, peis, à bastuns,
Vult tut far ir enten buccuns,
180Chil Giavel ha de rir.
La va aung pli navon,
Tier las auiras, fridas dat,
A fa da laid à don,
A tgi ca gli ei cunter Cor;
185Petraggia bucc che va suror
Siu aigien fel denton.
Cun vêr dig scadanau
[p. 524] Has ti ò pauper nauscha Senn
La fin à tez porta[u],
190Gron don cun tia strauniadad,
Vid rauba, honur à sanadad,
A grefmein Diu stridau.
Sas buc chil propri liug,
Pils nauscha sens ton desperaus,
195Ei in Vffiern da fiug:
Nua ti stos adina star,
Ord quel po tei nagin gidar,
Per gratia, ni per riug.
Lau vegnen giestamein
200Denter ils auters ch' en vivi,
Sil Mund tiraunamein,
Ils nauscha Spirts à sbrinslar
Gritta per gritta à feruagar
Sin tei perpetnamein.
205Ven nounavon plaunsiu,
La martschadegna à tieviadad,
Ent il survetsch de Diu,
Bucc auter che lischenza star,
A bunas ovras enterd(e)[a]r
210Ha quella cu(s)[n]eschiu.