Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/585

Figeit, ca vus vonzeie
Pudeias gnir tiers meie
[f. 3b] En Tschiel, Tiers nies Dieus chare,
Vangin nus â cantare.
85Aschi mia chara Spussa,
Fideivla, cretta, prussa
Da mei cumgiau ha prieu,
Sa racumandau a Deuse.
Lur eis ella sparchida,
90Sia vita sil mund finida,
Suenter ch' el' ha gieu
Sin que[l] vaing ons vivieu.
En in vaschi sarada,
Or casa er' purtada,
95En fossa sepultira,
Cun tera giu cuvrida.
Chei laid â chei Tristeza,
Chei cumber a gravezia!
Scadin considareschig,
100Co quei a mi ancreschig.
Ina schi bealla flure
[f. 4a] Dilg temps da sia Calure
Da vengir giu tschuncada,
En terra schmarschantada.
105Ina schi giuvna, fiña
En sia Juvantingia
Schi bault stuvieu morire,
Far terra a schmarschire.
Ei da sa schar ancrescher,
110Scha gie chi partanesse
Nagot sin anchün graue,
A Fus buc parantaue.
Fai quint, ch' ei cumber ioue
Hai en mieu cor us gieue,
115Da ver mia spussa chiara
Sut Terra suttarada.
Ô ve, ca la mia cruna
Dil cheau da mia persuna